series of prints at Atelier Vis-à-Vis
Screenprint on BFK Velin d’Arches paper 250g/m2
16 × 40 cm, 2023, Atelier Vis-à-Vis éditions
3 copies enhanced, numbered and signed on the back — 2023
translations is a series of chromatic walks that originate on screen. from the north pole to the south pole, these walks traverse the globe to glean colors taken from the intersections of majors meridians and parallels on google earth. this leads to a new mapping between pixels and gps positions, between a digitized ground and an absent sea, whose representation is only made by a fictitious color.
this series presents itself as the displacement of real hues – and yet so false – from the world around us. from their distant satellites, these images are an algorithmic reinterpretation of colorimetric data towards a sensitive, monochromatic and vibrant print reference. the line becomes the motif, defining a patterned and geometric territory, opening the field to new continents, new territories.
envisaged as an abstraction, the earth’s globe becomes a reduction that invites us to travel, a grid of imaginary colors that attempts to shift the gaze from the black of the screen to the white of the paper.
translations
série d’estampes réalisées à l’Atelier Vis-à-Vis
Sérigraphie sur papier BFK Velin d’Arches 250g/m2
16×40 cm, 2023, Atelier Vis-à-Vis éditions
3 exemplaires réhaussés, numérotés et signés au dos — 2023
translations est une série de promenades chromatiques qui prennent naissance sur écran. du pôle nord au pôle sud, ces balades traversent le globe pour glaner les couleurs prélevées aux intersections des méridiens et des parallèles majeurs sur google earth. se développe alors une nouvelle cartographie entre pixels et positions gps, entre un sol digitalisé et une mer absente, dont la représentation n’est faite que par une couleur factice.
cette série se présente comme le déplacement de teintes réelles — et pourtant si fausses — du monde qui nous entoure. depuis leurs satellites lointains, ces images sont une réinterprétation algorithmique de données colorimétriques vers un référentiel d’impression sensible, monochromatique et vibrant. la ligne en devient le motif, définissant un territoire tramé et géométrique, ouvrant le champ à de nouveaux continents, de nouveaux territoires.
envisagé comme une abstraction, le globe terrestre devient une réduction invitant au voyage, un quadrillage aux couleurs imaginaires qui tente de déplacer le regard posé sur le paysage entre le noir de l’écran et blanc de la feuille.
przesunięcia
seria grafik w atelier vis-à-vis
sitodruk na papierze BFK Velin d’Arches 250g/m2
16 × 40 cm, 2023, atelier vis-à-vis éditions
kopie wzbogacone, numerowane i sygnowane na odwrocie — 2023
przesunięcia to seria chromatycznych spacerów, które mają swoje źródło na ekranie. Od bieguna północnego do południowego te spacery przemierzają glob, aby zebrać kolory z przecięć głównych południków i równoleżników na Google Earth. Prowadzi to do nowego mapowania między pikselami a pozycjami GPS, między zdigitalizowanym lądem a nieobecnym morzem, którego reprezentacja jest tworzona jedynie przez fikcyjny kolor.
Ta seria prezentuje się jako przemieszczenie rzeczywistych odcieni – a jednak tak fałszywych – ze świata wokół nas. Z ich odległych satelitów te obrazy są algorytmiczną reinterpretacją danych kolorymetrycznych w kierunku wrażliwego, monochromatycznego i żywego wzorca druku. Linia staje się motywem, definiując wzorzyste i geometryczne terytorium, otwierając pole dla nowych kontynentów, nowych terytoriów.
Postrzegany jako abstrakcja, glob ziemski staje się redukcją, która zaprasza do podróży, siatką wyimaginowanych kolorów, która próbuje przenieść spojrzenie z czerni ekranu na biel papieru.
lilypaths
lilypaths
computer generated video
creation for the exhibition laisser une trace @ musée yves brayer
with gabriel boutros — 2022
lilypaths is an installation created with musician gabriel boutros. this audiovisual experience is an invitation to exploration the dialog between music and pixels. according to the intensity of the music, its silences, its highlights, the image is weaved and drawn to enhance the work of brayer. the colors and compositions are gradually revealed to leave a mark in the eye of the viewer.
les passages d’agapanthes
vidéo générée par ordinateur
création pour l'exposition laisser une trace @ musée yves brayer
avec gabriel boutros — 2022
Les passages d'agapanthes est une installation créée avec le musicien Gabriel Boutros. Cette expérience audiovisuelle est une invitation à explorer le dialogue entre la musique et les pixels. En fonction de l'intensité de la musique, de ses silences, de ses points culminants, l'image est tissée et dessinée pour mettre en valeur l'œuvre de Brayer. Les couleurs et les compositions sont progressivement révélées pour laisser une trace dans l'œil du public.
liliowe ścieżki
wideo generowane komputerowo
Praca na wystawę Laisser une trace @ Muzeum Yves'a Brayera
we współpracy z Gabrielem Boutrosem — 2022
liliowe ścieżki to instalacja stworzona we współpracy z muzykiem Gabrielem Boutrosem. To audiowizualne doświadczenie jest zaproszeniem do eksploracji dialogu między muzyką a pikselami. W zależności od intensywności muzyki, jej ciszy, punktów kulminacyjnych, obraz jest tkany i rysowany, aby uwydatnić dzieło Brayera. Kolory i kompozycje są stopniowo ujawniane, pozostawiając ślad w oku publiczności.
the responsive i
the responsive i
generative images dedicated website — 2022
the responsive i is a project that focuses on the advertising message — both its form and its intention. using positive and benevolent slogans, brands make happiness a quest for performance, a posture and a social status. far from making people happy (and caring about it), these injunctions to better self are hammered out with a lot of positivity, inclusion and empowerment. doesn’t the slogan become an order? the message is powerful indeed, but refers to a constant sense of failure. not to be enough. Not to be healthy enough, beautiful enough, efficient enough, strong enough...
with the tools of computational literature, the responsive i plays with the advertising image, its codes, its messages, sowing confusion in its aesthetics. between catchphrase and warning, the responsive i explores the intent of its shady messages. by distorting the aesthetics of famous advertising slogans, warnings and prohibitions, the responsive i attempts to send the viewer back to the thin line between image and the impossible ideal with which it confronts us.
the responsive i
images génératives site web dédié — 2022
the responsive i est un projet qui se concentre sur le message publicitaire, tant dans sa forme que dans son intention. Utilisant des slogans positifs et bienveillants, les marques transforment le bonheur en une quête de performance, une posture et un statut social. Loin de rendre les gens heureux·ses (et de s'en soucier), ces injonctions à un meilleur soi sont martelées avec beaucoup de positivité, d'inclusion et d'autonomisation. Le slogan ne devient-il pas un ordre ? Le message est en effet puissant, mais renvoie à un sentiment constant d'échec. Ne pas être assez. Ne pas être assez en bonne santé, assez beau·belle, assez efficace, assez fort·e...
Avec les outils de la littérature computationnelle, the responsive i joue avec l'image publicitaire, ses codes, ses messages, semant la confusion dans son esthétique. Entre slogan accrocheur et avertissement, the responsive i explore l'intention de ses messages ambigus. En distordant l'esthétique des slogans publicitaires célèbres, des avertissements et des interdictions, the responsive i tente de renvoyer le public à la mince ligne entre l'image et l'idéal impossible auquel elle nous confronte.
the responsive i
obrazy generatywne dedykowana strona internetowa — 2022
the responsive i to projekt, który skupia się na przekazie reklamowym – zarówno jego formie, jak i intencji. Używając pozytywnych i życzliwych sloganów, marki przekształcają szczęście w dążenie do wydajności, postawę i status społeczny. Daleko od uszczęśliwiania ludzi (i troszczenia się o to), te nakazy doskonalenia siebie są wybijane z dużą dozą pozytywności, inkluzywności i wzmocnienia. Czy slogan nie staje się rozkazem? Przekaz jest rzeczywiście potężny, ale odnosi się do ciągłego poczucia porażki. Nie być wystarczającym. Nie być wystarczająco zdrowym, wystarczająco pięknym, wystarczająco wydajnym, wystarczająco silnym...
Za pomocą narzędzi literatury obliczeniowej, the responsive i bawi się obrazem reklamowym, jego kodami, jego przekazami, siejąc zamęt w jego estetyce. Między chwytliwym hasłem a ostrzeżeniem, the responsive i bada intencje swoich podejrzanych przekazów. Zniekształcając estetykę znanych sloganów reklamowych, ostrzeżeń i zakazów, the responsive i próbuje odesłać widzów i widzki do cienkiej linii między obrazem a niemożliwym ideałem, z którym nas konfrontuje.
parallels
parallels
generative and interactive installation
dedicated website – 2020
parallels is an onsite work created for voltaje festival. between motion and chromatic mutation, a dialogue is created between the gaze and the image itself. conceived as an installation, the screen is an invitation to explore and challenge one’s perception through the browser. the mouse allows to change the view of
the image : each pan, zoom and rotation will influence the composition, challenging the eye. hour after hour,
the image evolves offering a new perspective on the digital image. it focuses on the viewer’s
perception and their singular and yet so fragile ability to look at the screen.
parallèles
installation générative et interactive
site web dédié – 2020
parallèles est un projet in situ créé pour le festival voltaje. Entre mouvement et mutation chromatique, un dialogue se crée entre le regard et l'image elle-même. Conçu comme une installation, l'écran est une invitation à explorer et à remettre en question sa propre perception à travers le navigateur. La souris permet de modifier la vue de l'image : chaque panoramique, zoom et rotation influencera la composition, défiant l'œil. Heure après heure, l'image évolue, offrant une nouvelle perspective sur l'image numérique. L'œuvre se concentre sur la perception du public et sa capacité singulière et pourtant si fragile à regarder l'écran.
paralele
generatywna i interaktywna instalacja
dedykowana strona internetowa – 2020
paralele to praca terenowa stworzona na festiwal voltaje. Między ruchem a chromatyczną mutacją, tworzy się dialog między spojrzeniem a samym obrazem. Zaprojektowany jako instalacja, ekran jest zaproszeniem do eksploracji i kwestionowania własnej percepcji za pośrednictwem przeglądarki. Mysz pozwala na zmianę widoku obrazu: każde przesuwanie, powiększanie i obracanie wpłynie na kompozycję, rzucając wyzwanie oku. Godzina po godzinie, obraz ewoluuje, oferując nową perspektywę na obraz cyfrowy. Skupia się na percepcji publiczności i jej wyjątkowej, a zarazem tak kruchej zdolności do patrzenia na ekran.
monochromes 4
monochromes 4
Computer generated images.
Digital print on papter. 32 cm – 2021
Monochromes is a series of urban walks. Filmed using a smartphone, these walks are processed by dedicated software, which generates colorful compositions: each image of the video walk is reduced to its average color captured by the camera. The video is no longer a visual testimony of the journey, but becomes a sensitive experience of color in its own right. Having become an algorithmic abstraction by the light on the screen, this urban memory becomes sensitive and refers to the perception of color.
monochromes 4
Images générées par ordinateur
Impression numérique sur papier. 32 cm × 20 cm – 2021
Monochromes est une série de promenades urbaines. Filmées à l'aide d'un smartphone, ces promenades sont traitées par un logiciel dédié, qui génère des compositions colorées : chaque image de la promenade vidéo est réduite à sa couleur moyenne capturée par la caméra. La vidéo n'est plus un témoignage visuel du parcours, mais devient une expérience sensible de la couleur en soi. Devenue une abstraction algorithmique par la lumière à l'écran, cette mémoire urbaine devient sensible et renvoie à la perception de la couleur.
monochromy 4
Obrazy generowane komputerowo.
Druk cyfrowy na papierze. 32 cm × 20 cm – 2021
Monochromaty to seria miejskich spacerów. Filmowane za pomocą smartfona, te spacery są przetwarzane przez dedykowane oprogramowanie, które generuje kolorowe kompozycje: każdy obraz wideo spaceru jest redukowany do średniego koloru uchwyconego przez kamerę. Wideo nie jest już wizualnym świadectwem podróży, ale staje się samodzielnym, wrażliwym doświadczeniem koloru. Stawszy się algorytmiczną abstrakcją przez światło na ekranie, ta miejska pamięć staje się wrażliwa i odnosi się do percepcji koloru.
explore cabaret
explore cabaret
As part of the Explore!: Opening day of the new ENS Paris-Saclay campus and the Scène de Recherche
Conception and direction: Antoine Gindt
assisted by: Elodie Brémaud
music: Georges Aperghis, Cathy Berberian, Dmitri Kourliandski
with: Constance Larrieu and Eric Houzelot (performers), Richard Dubelski (percussion, excerpt from Thinking Things by Georges Aperghis), Marina Ruiz (soprano, Stripsody by Cathy Berberian), Tomek Jarolim (graphic and video creation Fermer les Yeux)
Production: T&M with the Scène de Recherche of ENS Paris-Saclay Performance – 2020
In a lively atmosphere with an electro music backdrop by Dmitri Kourliandski, host Juliette welcomes, with a drum roll, campaigning candidate Eric Le Marquis for the presentation of the very first Explore Awards! Richard D. in the «Cerebral Music» category, Tomek J. out of competition, and special jury prize in the «Vocal Performance» category, the immense singer Marina R, will take turns parading before the audience and performing a piece of their choice!
cabaret explore
Dans le cadre de Explore! : Journée d’ouverture du nouveau campus de l’ENS Paris-Saclay et de la Scène de Recherche
Conception et mise en scène : Antoine Gindt
assité de : Elodie Brémaud
musiques : Georges Aperghis, Cathy Berberian, Dmitri Kourliandski
avec : Constance Larrieu et Eric Houzelot (comédien·nes), Richard Dubelski (percussion, extrait de Thinking Things de Georges Aperghis), Marina Ruiz (soprano, Stripsody de Cathy Berberian), Tomek Jarolim (création graphique et vidéo Fermer les Yeux)br>
Production : T&M avec la Scène de Recherche de l’ENS Paris-Saclay Performance – 2020
Dans une ambiance débridée sur fond de musique électro signée Dmitri Kourliandski, Juliette l’animatrice accueille, tambour battant, le candidat en campagne Eric Le Marquis pour la remise des tout premiers Explore Award ! Richard D. dans la catégorie «Musique cérébrale», Tomek J. hors compétition et, prix spécial du jury dans la catégorie «Performance vocale», l’immense cantatrice Marina R, vont tour à tour défiler devant le public et lui interpréter un morceau de leur choix !
Kabaret explore
W ramach Explore! Dzień otwarcia nowego kampusu ENS Paris-Saclay i Sceny Badawczej
Koncepcja i reżyseria: Antoine Gindt
asystentka: Elodie Brémaud
muzyka: Georges Aperghis, Cathy Berberian, Dmitri Kourliandski
występują: Constance Larrieu i Eric Houzelot (artyści/artystki), Richard Dubelski (perkusja, fragment utworu Thinking Things Georges'a Aperghisa), Marina Ruiz (sopran, Stripsody Cathy Berberian), Tomek Jarolim (grafika i wideo Fermer les Yeux)
Produkcja: T&M ze Sceną Badawczą ENS Paris-Saclay Performance – 2020
W żywiołowej atmosferze, na tle muzyki elektronicznej Dmitrija Kourliandskiego, gospodyni Juliette wita, przy akompaniamencie bębna, kandydata w kampanii Erica Le Marquis na wręczenie pierwszych w historii Nagród Eksploruj! Richard D. w kategorii «Muzyka mózgowa», Tomek J. poza konkursem oraz nagroda specjalna jury w kategorii «Wokalna kreacja», znakomita śpiewaczka Marina R, będą kolejno defilować przed publicznością i wykonywać wybrany przez siebie utwór!
blindspot
blindspot
interactive installation screen, webcam, computer and dedicated software — 2019
blindspot is an interactive installation that reacts to the flash of the camera that takes a
picture of it. the installation tries to reduce the image to the absolute emptiness to which it refers. each flash posts
a monochrome tile to the screen itself via a live twitter feed, that testifies to this exhaustion of the incessant
images that we produce sometimes without a real intention. this live feed creates a flock of data that will
testify to the interactivity of visitors. the more the audience take flash photos of the image, the more the image
becomes white. this moving mosaic stands as the symbol of an image that no longer evokes anything, other than the
ultimate painting and the impassable icon of our time.
blindspot
installation interactive écran, webcam, ordinateur et logiciel dédié — 2019
blindspot est une installation interactive qui réagit au flash de l'appareil photo qui la capture. L'installation tente de réduire l'image au vide absolu auquel elle renvoie. Chaque flash poste une tuile monochrome sur l'écran via un flux Twitter en direct, témoignant de l'épuisement des images incessantes que nous produisons parfois sans intention réelle. Ce flux en direct crée un essaim de données qui témoigne de l'interactivité des visiteur·euses. Plus le public prend de photos flash de l'image, plus l'image devient blanche. Cette mosaïque mouvante se présente comme le symbole d'une image qui n'évoque plus rien, si ce n'est la peinture ultime et l'icône impassable de notre époque.
blindspot
instalacja interaktywna ekran, kamera internetowa, komputer i dedykowane oprogramowanie — 2019
blindspot to interaktywna instalacja, która reaguje na błysk aparatu fotograficznego, który ją rejestruje. Instalacja próbuje zredukować obraz do absolutnej pustki, do której się odnosi. Każdy błysk umieszcza monochromatyczną płytkę na ekranie za pośrednictwem transmisji na żywo z Twittera, co świadczy o wyczerpaniu nieustannych obrazów, które produkujemy czasami bez rzeczywistej intencji. Ta transmisja na żywo tworzy rój danych, który świadczy o interaktywności odwiedzających. Im więcej publiczność robi zdjęć z fleszem obrazu, tym bardziej obraz staje się biały. Ta ruchoma mozaika stanowi symbol obrazu, który już niczego nie przywołuje, poza ostatecznym malarstwem i nieprzeniknioną ikoną naszych czasów.
fragment t
fragment t
choreography/music : maxime gralet
digital images : tomek jarolim
dance : aurélien charrier, noëlle quillet et paul girard
representation at opéra de rennes within the framework of the digital tech conférence, november 20th 2018
pictures by coline marslen and melissa mathieu
choreographic performance — 2018
fragment t is a double performance, a fight that confronts dancers to digital programming. both
sides of the creation have to be coordinated in order to animate the ballet : the steps of the dancers trigger
the correlative acceleration of the program. the creation is biomorphic, evolving according to an ethical
confrontation.
fragment t
chorégraphie/musique : Maxime Gralet
images numériques : Tomek Jarolim
danse : Aurélien Charrier, Noëlle Quillet et Paul Girard
représentation à l'Opéra de Rennes dans le cadre de la conférence Digital Tech, 20 novembre 2018
photos : Coline Marslen et Melissa Mathieu
performance chorégraphique — 2018
fragment t est une double performance, un combat qui confronte les danseur·euses à la programmation numérique. Les deux aspects de la création doivent être coordonnés pour animer le ballet : les pas des danseur·euses déclenchent l'accélération corrélative du programme. La création est biomorphique, évoluant selon une confrontation éthique.
fragment t
choreografia/muzyka: Maxime Gralet
obrazy cyfrowe: Tomek Jarolim
taniec: Aurélien Charrier, Noëlle Quillet i Paul Girard
prezentacja w Operze w Rennes w ramach konferencji Digital Tech, 20 listopada 2018 roku
zdjęcia: Coline Marslen i Melissa Mathieu
fragment t is to podwójny performance, walka, która konfrontuje tancerzy i tancerki z programowaniem cyfrowym. Obie strony kreacji muszą być skoordynowane, aby ożywić balet: kroki tancerzy i tancerek wyzwalają korelatywne przyspieszenie programu. Kreacja jest biomorficzna, ewoluująca zgodnie z etyczną konfrontacją.
between black and white
between black and white
135 pages, color digital book — 2018
the image of our time is the one that is no longer painted on stretched canvases, but on
electronic screens that we look at every day. facing with these retro/self-lit pictures, the image is not the receptacle of light, but it is light itself. the flat screen of the living room is a rectangular source of light as intriguing as it is cold. large scale productions, objects of covetousness, these state-of-the-art technologies become the source of a modulable 2.0 light, in high definition and anti-aliased. supporting images that we swipe every day, these tools become – for our eyes – the source of stories to watch. but what if for once, we did not seek to display but to enlighten the viewer?
entre le noir et le blanc
135 pages, couleur livre numérique — 2018
L'image de notre époque n'est plus celle qui est peinte sur des toiles tendues, mais celle qui s'affiche sur les écrans électroniques que nous regardons chaque jour. Face à ces images rétro/auto-éclairées, l'image n'est plus le réceptacle de la lumière, mais elle est la lumière elle-même. L'écran plat du salon est une source de lumière rectangulaire aussi intrigante que froide. Productions à grande échelle, objets de convoitise, ces technologies de pointe deviennent la source d'une lumière 2.0 modulable, en haute définition et anti-aliasing. Supports d'images que nous faisons défiler chaque jour, ces outils deviennent – pour nos yeux – la source d'histoires à regarder. Mais si, pour une fois, nous ne cherchions pas à afficher mais à éclairer le public ?
między czernią a bielą
135 stron, kolor książka cyfrowa — 2018
Obraz naszych czasów to nie ten malowany na naciągniętych płótnach, lecz ten wyświetlany na elektronicznych ekranach, na które patrzymy każdego dnia. W obliczu tych retro/samo-oświetlonych obrazów, obraz nie jest już odbiorcą światła, lecz samym światłem. Płaski ekran salonu jest prostokątnym źródłem światła, równie intrygującym, co zimnym. Produkcje na dużą skalę, obiekty pożądania, te najnowocześniejsze technologie stają się źródłem modulowalnego światła 2.0, w wysokiej rozdzielczości i z antyaliasingiem. Nośniki obrazów, które codziennie przewijamy, te narzędzia stają się – dla naszych oczu – źródłem historii do oglądania. Ale co, jeśli tym razem nie chcielibyśmy wyświetlać, lecz oświecać publiczność?
shroud of turing is revealed in a dark room with walls covered with woodwork. at the end of the room, on a surface of three meters high, a luminescent portrait composed of flickering white and green pixels is glittering. the figure – the icon? – which appears in this pale phosphorescence is the mathematician alan turing whose scientific and cultural heritage has upset the imaginaries of the twentieth century. a man who, despite himself, has propelled a whole field of science towards new mystics and opened the way to strange techno-scientist and functionalist religions.
a prophet without knowing it, he bequeathed an involuntary testament whose apocryphal residues surround us with
their shrouds of big data and artificial intelligences to the demiurgic perspective.
Le suaire de Turing se révèle dans une pièce sombre aux murs recouverts de boiseries. Au fond de la pièce, sur une surface de trois mètres de haut, un portrait luminescent composé de pixels blancs et verts scintillants se dessine. La figure – l'icône ? – qui apparaît dans cette phosphorescence pâle est le mathématicien Alan Turing, dont l'héritage scientifique et culturel a bouleversé les imaginaires du XXe siècle. Un homme qui, malgré lui, a propulsé tout un champ de la science vers de nouvelles mystiques et ouvert la voie à d'étranges religions techno-scientifiques et fonctionnalistes.
Prophète sans le savoir, il a légué un testament involontaire dont les résidus apocryphes nous entourent de leurs linceuls de big data et d'intelligences artificielles à la perspective démiurgique.
Całun Turinga ujawnia się w ciemnym pomieszczeniu, którego ściany pokryte są boazerią. Na końcu pomieszczenia, na trzymetrowej powierzchni, migocze luminescencyjny portret złożony z migoczących białych i zielonych pikseli. Postać – ikona? – która pojawia się w tej bladej fosforescencji, to matematyk Alan Turing, którego dziedzictwo naukowe i kulturowe wstrząsnęło wyobraźnią XX wieku. Człowiek, który wbrew sobie popchnął całą dziedzinę nauki w kierunku nowych mistycyzmów i otworzył drogę do dziwnych techno-naukowych i funkcjonalistycznych religii.
Prorok nieświadomy tego, pozostawił mimowolny testament, którego apokryficzne resztki otaczają nas całunami big data i sztucznych inteligencji o demiurgicznej perspektywie.
monochromes 3
monochromes 3
computer generated laser prints (13 cm × 10 cm)
creation for the exhibition void draw()
series of postcards — 2017
Monochromes is a series of urban walks. Filmed using a smartphone, these walks are processed by dedicated software, which generates colorful compositions: each image of the video walk is reduced to its average color captured by the camera. The video is no longer a visual testimony of the journey, but becomes a sensitive experience of color in its own right. Having become an algorithmic abstraction by the light on the screen, this urban memory becomes sensitive and refers to the perception of color.
monochromes 3
impressions laser générées par ordinateur (13 cm × 10 cm)
création pour l'exposition void draw()
série de cartes postales — 2017
Monochromes est une série de promenades urbaines. Filmées à l'aide d'un smartphone, ces promenades sont traitées par un logiciel dédié, qui génère des compositions colorées : chaque image de la promenade vidéo est réduite à sa couleur moyenne capturée par la caméra. La vidéo n'est plus un témoignage visuel du parcours, mais devient une expérience sensible de la couleur en soi. Devenue une abstraction algorithmique par la lumière à l'écran, cette mémoire urbaine devient sensible et renvoie à la perception de la couleur.
monochromy 3
wydruki laserowe generowane komputerowo (13 cm × 10 cm)
stworzone na wystawę void draw()
seria pocztówek — 2017
Monochromy to seria miejskich spacerów. Filmowane za pomocą smartfona, te spacery są przetwarzane przez dedykowane oprogramowanie, które generuje kolorowe kompozycje: każdy obraz wideo spaceru jest redukowany do średniego koloru uchwyconego przez kamerę. Wideo nie jest już wizualnym świadectwem podróży, ale staje się samodzielnym, wrażliwym doświadczeniem koloru. Stawszy się algorytmiczną abstrakcją przez światło na ekranie, ta miejska pamięć staje się wrażliwa i odnosi się do percepcji koloru.
continuum
continuum
video projection, computer and dedicated software
creation for the exhibition void draw()
generative and contemplative installation — 2017
continuum is a specific work for the exhibition void draw(). this digital projection attempts to
enter inside the additive color system. between motion, chromatic mutation, transformation and destruction, a dialogue is created between the gaze and the image in perpetual evolution. a nod to the work of the same name by bridget riley – her greatest painting, immediately destroyed because judged too literal – continuum is also a tribute to op art, which since the 1960s attempts to make the eye the engine of artistic perception by exploring the singular (and so fragile)
ability to look at what is, but also what is only impression.
continuum
projection vidéo, ordinateur et logiciel dédié
création pour l'exposition void draw()
installation générative et contemplative — 2017
continuum est une installation spécifique pour l'exposition void draw(). Cette projection numérique tente de pénétrer à l'intérieur du système de couleurs additives. Entre mouvement, mutation chromatique, transformation et destruction, un dialogue se crée entre le regard et l'image en perpétuelle évolution. Un clin d'œil à l'œuvre du même nom de Bridget Riley – sa plus grande peinture, immédiatement détruite car jugée trop littérale – continuum est aussi un hommage à l'op art, qui depuis les années 1960 tente de faire de l'œil le moteur de la perception artistique en explorant la capacité singulière (et si fragile) de regarder ce qui est, mais aussi ce qui n'est qu'impression.
continuum
projekcja wideo, komputer i dedykowane oprogramowanie
stworzone na wystawę void draw()
generatywna i kontemplacyjna instalacja — 2017
continuum to praca stworzona specjalnie na wystawę void draw(). Ta cyfrowa projekcja próbuje wniknąć w system addytywnego mieszania kolorów. Pomiędzy ruchem, chromatyczną mutacją, transformacją i destrukcją, tworzy się dialog między spojrzeniem a obrazem w ciągłej ewolucji. Ukłon w stronę dzieła o tej samej nazwie Bridget Riley – jej największego obrazu, natychmiast zniszczonego, ponieważ uznano go za zbyt dosłowny – continuum jest również hołdem dla op-artu, który od lat 60. XX wieku próbuje uczynić oko motorem artystycznej percepcji, eksplorując osobliwą (i tak kruchą) zdolność patrzenia na to, co jest, ale także na to, co jest tylko wrażeniem.
xml-roygbiv
xml-roygbiv
digital prints in diasec sticked on dibond (100cm x 10cm x 100cm) diptych — 2017
roygbiv+xml is a diptych made of spectral data and of every star visible from earth with the
naked eye. considered as real “directories” of stellar data, these images contain the vastness and variety of stars on a defined format. coated on paper, the information is reduced by their media. the result is unexpected forms – gray and illegible monochrome, absurd listings, infinite spectra – on which we never try to read the information, in favor of a contemplative experience, like the experience in front of the stars themselves.
xml-roygbiv
impressions numériques en diasec collées sur dibond (100cm x 10cm x 100cm) diptyque — 2017
roygbiv+xml est un diptyque composé de données spectrales et de toutes les étoiles visibles à l'œil nu depuis la Terre. Considérées comme de véritables « répertoires » de données stellaires, ces images contiennent l'immensité et la variété des étoiles dans un format défini. Revêtues sur papier, les informations sont réduites par leur support. Le résultat est constitué de formes inattendues – monochromes gris et illisibles, listes absurdes, spectres infinis – sur lesquelles nous ne cherchons jamais à lire les informations, privilégiant une expérience contemplative, comme l'expérience devant les étoiles elles-mêmes.
xml-roygbiv
wydruki cyfrowe w diasec naklejone na dibondzie (100cm x 10cm x 100cm) dyptyk — 2017
roygbiv+xml to dyptyk złożony z danych spektralnych i każdej gwiazdy widocznej z Ziemi gołym okiem. Uważane za prawdziwe „katalogi” danych gwiezdnych, obrazy te zawierają ogrom i różnorodność gwiazd w określonym formacie. Powleczone na papierze, informacje są redukowane przez ich medium. Rezultatem są nieoczekiwane formy – szare i nieczytelne monochromy, absurdalne listy, nieskończone widma – na których nigdy nie próbujemy odczytać informacji, preferując doświadczenie kontemplacyjne, jak doświadczenie przed samymi gwiazdami.
giordano bruno
giorgano bruno
libretto by stefano busellato (ordered by t&m-paris, casa da musica
financed by the ernst von siemens music foundation
with the support of réseau varèse)
music direction : peter rundel
assistant to music direction : léo warynski
stage direction : antoine gindt
scenography : elise capdenat
light design : daniel levy
digital creation : tomek jarolim
costumes : fanny brouste
opera in two parts and twelve scenes by francesco filidei — 2015
first opera by the italian composer francesco filidei, Giordano Bruno is directed by antoine
gindt who finds the joins once again german conductor peter rundel. it brings together not less than sixteen singers and the prestigious ensemble intercontemporain. a lyrical event, a vast european collaboration, devoted to the heretical and visionary philosopher condemned to the stake by the roman inquisition in 1600.
Giordano Bruno is signed by free thinker francesco filidei, a 42-year-old italian composer and organist on a
libretto by stefano busellato, a professor and researcher in contemporary philosophy at the university of são paulo (brazil) who related the « passions » of Giordano Bruno. philosopher who developed copernican theories, imagining an infinite universe and betting on the transformation of matter, adept at magic, fascinated by hermeticism and cosmology, a
satirical author who was blasphemous, a visionary traveler driven out of a country to another, he had everything
to end on the pyre of the roman inquisition.
giorgano bruno
livret de Stefano Busellato (commande de T&M-Paris, Casa da Musica
financé par la Fondation Ernst von Siemens pour la musique
avec le soutien du Réseau Varèse)
direction musicale : Peter Rundel
assistant à la direction musicale : Léo Warynski
mise en scène : Antoine Gindt
scénographie : Élise Capdenat
conception lumière : Daniel Levy
création numérique : Tomek Jarolim
costumes : Fanny Brouste
opéra en deux parties et douze scènes de Francesco Filidei — 2015
Premier opéra du compositeur italien Francesco Filidei, Giordano Bruno est mis en scène par Antoine Gindt, qui retrouve une fois de plus le chef d'orchestre allemand Peter Rundel. Il réunit pas moins de seize chanteur·euses et le prestigieux Ensemble Intercontemporain. Un événement lyrique, une vaste collaboration européenne, consacrée au philosophe hérétique et visionnaire condamné au bûcher par l'Inquisition romaine en 1600.
Giordano Bruno est signé par le libre penseur Francesco Filidei, compositeur et organiste italien de 42 ans, sur un livret de Stefano Busellato, professeur et chercheur en philosophie contemporaine à l'Université de São Paulo (Brésil), qui a relaté les « passions » de Giordano Bruno. Philosophe qui a développé les théories coperniciennes, imaginant un univers infini et pariant sur la transformation de la matière, adepte de la magie, 1 fasciné par l'hermétisme et la cosmologie, auteur satirique blasphématoire, voyageur visionnaire chassé d'un pays à l'autre, il avait tout pour finir sur le bûcher de l'Inquisition romaine.
giorgano bruno
libretto Stefano Busellato (zamówione przez T&M-Paris, Casa da Musica
finansowane przez Fundację Muzyczną Ernsta von Siemens
przy wsparciu Réseau Varèse)
dyrekcja muzyczna: Peter Rundel
asystent dyrekcji muzycznej: Léo Warynski
reżyseria: Antoine Gindt
scenografia: Élise Capdenat
projekt oświetlenia: Daniel Levy
kreacja cyfrowa: Tomek Jarolim
kostiumy: Fanny Brouste
opera w dwóch częściach i dwunastu scenach Francesco Filidei — 2015
Pierwsza opera włoskiego kompozytora Francesco Filidei, Giordano Bruno, jest reżyserowana przez Antoine'a Gindta, który po raz kolejny spotyka się z niemieckim dyrygentem Peterem Rundelem. Gromadzi nie mniej niż szesnaście śpiewaków i śpiewaczek oraz prestiżowy Ensemble Intercontemporain. Wydarzenie liryczne, szeroka europejska współpraca, poświęcona heretyckiemu i wizjonerskiemu filozofowi skazanemu na stos przez rzymską inkwizycję w 1600 roku.
Giordano Bruno jest sygnowane przez wolnomyśliciela Francesco Filidei, 42-letniego włoskiego kompozytora i organistę, na libretto Stefano Busellato, profesora i badacza filozofii współczesnej na Uniwersytecie w São Paulo (Brazylia), który opowiedział o „pasjach” Giordano Bruno. Filozof, który rozwinął teorie kopernikańskie, wyobrażając sobie nieskończony wszechświat i stawiając na transformację materii, adept magii, zafascynowany hermetyzmem i kosmologią, satyryczny autor bluźnierczy, wizjonerski podróżnik wypędzany z kraju do kraju, miał wszystko, aby skończyć na stosie rzymskiej inkwizycji.
suns
suns
led wash lights, computer, dedicated software
creation for the exhibition la redite en somme, ne s'amuse pas de sa répétition singulière
light installation – 2016
suns brings a fragment of sky inside this openwork cage. the trajectory of the stars and their
ethereal rays determine a new imperceptible cycle hour after hour, according to the exhibition, from east to west, from dawn to dusk.
soleils
projecteurs à LED, ordinateur, logiciel dédié
création pour l'exposition la redite en somme, ne s'amuse pas de sa répétition singulière
installation lumineuse – 2016
l'installation soleils apporte un fragment de ciel à l'intérieur de cette cage ajourée. La trajectoire des étoiles et leurs rayons éthérés déterminent un nouveau cycle imperceptible heure après heure, selon l'exposition, d'est en ouest, de l'aube au crépuscule.
słońca
lampy LED typu wash, komputer, dedykowane oprogramowanie
stworzone na wystawę la redite en somme, ne s'amuse pas de sa répétition singulière
instalacja świetlna – 2016
instalacja słońca przenosi fragment nieba do wnętrza tej ażurowej klatki. Trajektoria gwiazd i ich eteryczne promienie wyznaczają nowy, niezauważalny cykl godzina po godzinie, zgodnie z wystawą, ze wschodu na zachód, od świtu do zmierzchu.
futuristica
futuristica
video projection, computer, screen
interactive vjing – 2016
already five years that reno and crame encourage the talent of the parisian clubbers to make the
show through wacky and exciting dress-codes, performances and other battles. the theme of this edition: futuristica. the catwalks of time push us towards a utopian retro-futuristic, multicolored, where anyone can finally be himself: robotic, bionic, cybernetic, humanoid or extraterrestrial. the palette is infinite.
Voilà déjà cinq ans que Reno et Crame encouragent le talent des clubbeur·euses parisien·nes à faire le spectacle à travers des dress-codes loufoques et excitants, des performances et autres battles. Le thème de cette édition : futuristica. Les podiums du temps nous poussent vers un rétro-futurisme utopique, multicolore, où chacun·e peut enfin être soi-même : robotique, bionique, cybernétique, humanoïde ou extraterrestre. La palette est infinie.
Już od pięciu lat Reno i Crame zachęcają talent paryskich klubowiczów i klubowiczek do tworzenia widowiska poprzez zwariowane i ekscytujące dress-cody, performance i inne bitwy. Temat tej edycji: futuristica. Wybiegi czasu popychają nas w kierunku utopijnego retrofuturyzmu, wielokolorowego, gdzie każdy i każda w końcu może być sobą: robotycznym, bionicznym, cybernetycznym, humanoidem lub pozaziemskim. Paleta jest nieskończona.
air duct 3
air duct 3
display design : lucile haute
realized at the wood workshop of ensad with the support of alain brouard
epub3 adaptation of the noveldu roman airduct : tomek jarolim
english translation : nicolas cognard. display for videos, ipad app and epub3 of airduct – 2015
airduct is a choir hypertextual novel by the collective hyperfictions.org. this project is supported by laboratoire d’excellence arts-h2h
conduit d'aération 3
design du meuble : Lucile Haute
réalisé à l'atelier bois de l'ENSAD avec le soutien d'Alain Brouard
adaptation epub3 du roman Airduct : Tomek Jarolim
traduction anglaise : Nicolas Cognard. affichage pour vidéos, application iPad et epub3 d'Airduct – 2015
Conduit d'aération est un roman hypertextuel choral du collectif hyperfictions.org. Ce projet est
soutenu par le laboratoire d'excellence arts-h2h.
kanał wentylacyjny 3
projekt ekspozycji: Lucile Haute
wykonano w warsztacie stolarskim ENSAD przy wsparciu Alaina Brouarda
adaptacja epub3 powieści Airduct: Tomek Jarolim
tłumaczenie na język angielski: Nicolas Cognard. ekspozycja wideo, aplikacji na iPada i epub3 Airduct – 2015
kanał wentylacyjny to chóralna, hipertekstowa powieść kolektywu hyperfictions.org. Ten projekt jest wspierany przez Laboratorium Doskonałości arts-h2h.
air duct 1
air duct 1
author : saemmer alexandra
visual concept : lucile haute
visual co-conception, documentation, hypertext : julien pænasse, aurélie herbet
writing coordination : odile farge
development and graphic design : tomek jarolim.
book for ipad – 2035
on september 15, 2011, mohamed’s body was discovered in the air duct leading to a bank
headquarters. at first glance, a simple news item whose unexplained character will be enhanced by the multiple
interpretations of this gesture. The story is unveiled by the voices of the protagonists who sometimes rise
simultaneously from several points in space. a non-linear navigation takes shape. the mystery remains
unresolved.
conduit d'aération 1
auteure : Saemmer Alexandra
conception visuel : Lucile Haute
co-conception visuelle, documentation, hypertexte : Julien Pænasse, Aurélie Herbet
coordination de l'écriture : Odile Farge
développement et design graphique : Tomek Jarolim.
livre pour iPad – 2035
le 15 septembre 2011, le corps de Mohamed a été découvert dans le conduit d'aération menant au siège d'une banque. À première vue, un simple fait divers dont le caractère inexpliqué sera renforcé par les multiples interprétations de ce geste. L'histoire se dévoile à travers les voix des protagonistes qui s'élèvent parfois simultanément de plusieurs points dans l'espace. Une navigation non linéaire prend forme. Le mystère demeure non résolu.
kanał wentylacyjny 1
autorka: Saemmer Alexandra
koncepcja wizualna: Lucile Haute
współtworzenie wizualne, dokumentacja, hipertekst: Julien Pænasse, Aurélie Herbet
koordynacja pisania: Odile Farge
rozwój i projekt graficzny: Tomek Jarolim.
książka na iPada – 2035
15 września 2011 roku ciało Mohameda zostało odkryte w kanale wentylacyjnym prowadzącym do siedziby banku. Na pierwszy rzut oka, prosty news, którego niewyjaśniony charakter zostanie wzmocniony przez liczne interpretacje tego gestu. Historia ujawnia się poprzez głosy protagonistów i protagonistek, które czasami wznoszą się jednocześnie z kilku punktów w przestrzeni. Kształtuje się nieliniowa nawigacja. Tajemnica pozostaje nierozwiązana.
wavelength
wavelength
videoprojector, phosphorescent paint
with the support of fabrique de culture siana
digital stellar installation – 2015
how to feel and apprehend the infinities which seem to be within reach? in her work on the
perception of reality, the artist explores the sensation of "so far, so close" in relation to the stars of the Milky Way and gives to feel the etymology of desire (the nostalgia of the star), or the constant search for new horizons.
longueur d'ondes
vidéoprojecteur, peinture phosphorescente
avec le soutien de la Fabrique de culture Siana
installation stellaire numérique – 2015
comment ressentir et appréhender les infinis qui semblent être à portée de main ? Dans son travail sur la perception de la réalité, l'artiste explore la sensation de « si loin, si proche » par rapport aux étoiles de la Voie lactée et donne à ressentir l'étymologie du désir (la nostalgie de l'étoile), ou 1 la recherche constante de nouveaux horizons.
długość fali
wideoprojektor, farba fosforyzująca
przy wsparciu Fabryki Kultury Siana
cyfrowa gwiezdna instalacja – 2015
jak poczuć i zrozumieć nieskończoności, które wydają się być w zasięgu ręki? W swojej pracy nad percepcją rzeczywistości artystka bada uczucie „tak daleko, tak blisko” w odniesieniu do gwiazd Drogi Mlecznej i pozwala poczuć etymologię pragnienia (nostalgię za gwiazdą) lub ciągłe poszukiwanie nowych horyzontów.
hal
hal
dj-set : clara 3000, synapson, acid arab
lights : max sautai
video : simon freger, roman (oddshot) live vjing – 2014
for the autumn festival in normandy, the digital artist duo barthélemy antoine-loeff and tomek
jarolim produced a video mapping for the electro event machines are our friends.
hal
dj-set : clara 3000, synapson, acid arab
lumières : max sautai
vidéo : simon freger, roman (oddshot) vjing en direct – 2014
pour le festival d'automne en normandie, le duo d'artistes numériques barthélemy antoine-loeff et tomek jarolim a produit un mapping vidéo pour la soirée électro les machines sont nos amies.
hal
dj-set: clara 3000, synapson, acid arab
światła: max sautai
wideo: simon freger, roman (oddshot) vjing na żywo – 2014
na festiwal jesienny w normandii, duet artystów cyfrowych barthélemy antoine-loeff i tomek jarolim stworzył mapping wideo na wieczór electro >machines are our friends.
air duct is a fictional story told by four of its protagonists. it is part of a research and creation project led by lucile haute and alexandra saemmer, and supported by the labex arts-h2h. on the occasion of the labex arts-h2h showcases, and as part of the presentation of a selection of research projects on digital technology, at the crossroads of creation and new technologies, the hyperfictions.org collective will present the performance .
conduit d'aération est une histoire fictive racontée par quatre de ses protagonistes. Elle fait partie d'un projet de recherche et de création mené par Lucile Haute et Alexandra Saemmer, et soutenu par le Labex Arts-H2H. À l'occasion des présentations du Labex Arts-H2H, et dans le cadre de la présentation d'une sélection de projets de recherche sur le numérique, au croisement de la création et des nouvelles technologies, le collectif hyperfictions.org présentera la performance.
kanał wentylacyjny to fikcyjna historia opowiedziana przez czworo swoich protagonistów i protagonistek. Jest częścią projektu badawczo-twórczego prowadzonego przez Lucile Haute i Alexandrę Saemmer, wspieranego przez Labex Arts-H2H. Z okazji prezentacji Labex Arts-H2H oraz w ramach prezentacji wyboru projektów badawczych z zakresu technologii cyfrowych, na styku twórczości i nowych technologii, kolektyw hyperfictions.org zaprezentuje performance.
monochromes 2
monochromes 2
videos, speakers, video projected, created with michel bertier.
installation – 2014
Monochromes is a series of urban walks. Filmed using a smartphone, these walks are processed by dedicated software, which generates colorful compositions: each image of the video walk is reduced to its average color captured by the camera. The video is no longer a visual testimony of the journey, but becomes a sensitive experience of color in its own right. Having become an algorithmic abstraction by the light on the screen, this urban memory becomes sensitive and refers to the perception of color.
monochromes 2
vidéos, haut-parleurs, vidéo projetée, créé avec Michel Bertier.
installation – 2014
Monochromes est une série de promenades urbaines. Filmées à l'aide d'un smartphone, ces promenades sont traitées par un logiciel dédié, qui génère des compositions colorées : chaque image de la promenade vidéo est réduite à sa couleur moyenne capturée par la caméra. La vidéo n'est plus un témoignage visuel du trajet, mais devient une expérience sensible de la couleur en soi. Devenue une abstraction algorithmique par la lumière sur l'écran, cette mémoire urbaine devient sensible et renvoie à la perception de la couleur.
monochromy 2
filmy wideo, głośniki, wideo wyświetlane, stworzone z Michelem Bertierem.
instalacja – 2014
Monochromy to seria miejskich spacerów. Filmowane za pomocą smartfona, te spacery są przetwarzane przez dedykowane oprogramowanie, które generuje kolorowe kompozycje: każde zdjęcie ze spaceru wideo jest redukowane do średniego koloru uchwyconego przez kamerę. Wideo nie jest już wizualnym świadectwem podróży, ale staje się wrażliwym doświadczeniem koloru samym w sobie. Przekształcona w algorytmiczną abstrakcję przez światło na ekranie, ta miejska pamięć staje się wrażliwa i odnosi się do percepcji koloru.
afterglow is an interactive light installation that allows you to experience the passage of heat
from incandescence to the strangeness of phosphorescence. invited to enter a room as saturated with light as the heat thus generated, the viewer invited to contemplate the phosphorescent writing on the wall he faces: the list of stars visible from the earth to the naked eye - a list which imprints its retina gradually, like the stars which it distinguishes always more while looking at the starry sky at night.
afterglow est une installation lumineuse interactive qui permet d'expérimenter le passage de la chaleur, de l'incandescence à l'étrangeté de la phosphorescence. Invité·e à entrer dans une pièce aussi saturée de lumière que la chaleur ainsi générée, le public est invité·e à contempler l'écriture phosphorescente sur le mur qui lui fait face : la liste des étoiles visibles à l'œil nu depuis la Terre – une liste qui imprime progressivement sa rétine, comme les étoiles qu'il/elle distingue de plus en plus en regardant le ciel étoilé la nuit.
afterglow to interaktywna instalacja świetlna, która pozwala doświadczyć przejścia ciepła, od żarzenia do dziwności fosforescencji. Zaproszeni do wejścia do pomieszczenia nasyconego światłem tak bardzo, jak generowane w ten sposób ciepło, widzowie i widzki są zaproszeni do kontemplacji fosforyzującego napisu na ścianie, która stoi przed nimi: lista gwiazd widocznych gołym okiem z Ziemi – lista, która stopniowo odciska się na ich siatkówce, jak gwiazdy, które dostrzega się coraz wyraźniej, patrząc nocą na rozgwieżdżone niebo.
babel image library
babel image library
paper, ink drawings – 2012
the babel image library is an installation inspired by the text by jorge luis borges of the (almost) same name, the babel library. The author gives us to imagine a library made up of a multitude of hexagonal rooms arranged endlessly, connected by corridors, in which an incalculable number of books are arranged. the whole of these books represents an incredible construction which would contain all the truths, since all that is written would be there. it is a dizzying vision of an infinitely complex that is offered to us.
bibliothèque d'images de babel
papier, encre dessins – 2012
la bibliothèque d'images de Babel est une installation inspirée du texte de Jorge Luis Borges du (presque) même nom, la bibliothèque de Babel. L'auteur nous invite à imaginer une bibliothèque composée d'une multitude de salles hexagonales agencées à l'infini, reliées par des couloirs, dans lesquelles un nombre incalculable de livres sont disposés. L'ensemble de ces livres représente une construction incroyable qui contiendrait toutes les vérités, puisque tout ce qui est écrit s'y trouverait. C'est une vision vertigineuse d'un infini complexe qui nous est offerte.
biblioteka obrazów Babel
papier, tusz rysunki – 2012
biblioteka obrazów Babel to instalacja inspirowana tekstem Jorge Luisa Borgesa o (niemal) tej samej nazwie, Biblioteka Babel. Autor zaprasza nas do wyobrażenia sobie biblioteki składającej się z mnóstwa sześciokątnych pomieszczeń ułożonych w nieskończoność, połączonych korytarzami, w których rozmieszczona jest niezliczona liczba książek. Całość tych książek reprezentuje niesamowitą konstrukcję, która zawierałaby wszystkie prawdy, ponieważ wszystko, co jest napisane, by się tam znajdowało. To oszałamiająca wizja nieskończenie złożonej rzeczywistości, która jest nam oferowana.
random series 2
random series 2
video projections, computers, screens, dedicated software
generative installation – 2013
Random Series is a reinstallation of major installations since 2005, randomly: initially intended for other types of surfaces (flat screens, mobile screens, computers), all the parts are housed in the same sign: a program that displays them without predefined order, without preference.
random series est une réinstallation d'installations majeures depuis 2005, de manière aléatoire : initialement conçues pour d'autres types de surfaces (écrans plats, écrans mobiles, ordinateurs), toutes les parties sont regroupées sous un même signe : un programme qui les affiche sans ordre prédéfini, sans préférence.
Random Series to reinstalacja głównych instalacji od 2005 roku, w sposób losowy: początkowo przeznaczone dla innych rodzajów powierzchni (płaskie ekrany, ekrany mobilne, komputery), wszystkie części są umieszczone pod tym samym znakiem: program, który wyświetla je bez z góry określonej kolejności, bez preferencji.
heaven on earth
heaven on earth
videprojection, dedicated software, lights
perfume and senses by emmanuel martini
with the artistic collaboration of the dreck team, directed by charles berling
within the framework of thema#10 at théâtre liberté, toulon.
digital and sensory scenography – 2013
paradise is in the sky, the visitor has his head in the clouds, between the azure blue of the
day and the deep black of the night. a stroll through a paradise of the senses with this celestial installation that relies on images, lights, smells, tastes and sounds, then a descent into hell before discovering the dreck show.
le paradis sur terre
vidéoprojection, logiciel dédié, lumières
parfum et sens par Emmanuel Martini
avec la collaboration artistique de l'équipe Dreck, dirigée par Charles Berling
dans le cadre du thema#10 du Théâtre Liberté, Toulon.
scénographie numérique et sensorielle – 2013
le paradis est dans le ciel, le public a la tête dans les nuages, entre le bleu azur du jour et le noir profond de la nuit. Une promenade dans un paradis des sens avec cette installation céleste qui repose sur les images, les lumières, les odeurs, les goûts et les sons, puis une descente aux enfers avant de découvrir le spectacle Dreck.
raj na ziemi
wideoprojekcja, dedykowane oprogramowanie, światła
perfumy i zmysły autorstwa Emmanuela Martini
we współpracy artystycznej zespołu Dreck, pod kierownictwem Charles'a Berlinga
w ramach thema#10 Teatru Liberté w Tulonie.
cyfrowa i sensoryczna scenografia – 2013
raj jest w niebie, publiczność ma głowę w chmurach, między lazurowym błękitem dnia a głęboką czernią nocy. Spacer po raju zmysłów z tą niebiańską instalacją, która opiera się na obrazach, światłach, zapachach, smakach i dźwiękach, a następnie zejście do piekła przed odkryciem spektaklu Dreck.
the hallucinated night
the hallucinated night
music : ensemble multilatérale
direction : kanako abe
mix : sebastian rivas
sound engineer : maxime le saux
light design : tomek jarolim.
radiophonic opera – 2012
composite work, as the illuminations of rimbaud were written, the hallucinated night of rivas is composed of different pages - electroacoustic, mixed, instrumental, vocal… - arranged, mixed and then unified in a continuous frame.
musique : ensemble multilatérale
direction : kanako abe
mixage : sebastian rivas
ingénieur·e du son : maxime le saux
conception lumière : tomek jarolim.
opéra radiophonique – 2012
œuvre composite, à l'image des Illuminations de Rimbaud, la nuit hallucinée de Rivas est composée de différentes pages – électroacoustiques, mixtes, instrumentales, vocales… – arrangées, mixées puis unifiées dans un cadre continu.
halucynacyjna noc
muzyka: zespół multilatérale
dyrygentka: kanako abe
miksy: sebastian rivas
inżynier/inżynierka dźwięku: maxime le saux
projekt oświetlenia: tomek jarolim.
opera radiofoniczna – 2012
dzieło kompozycyjne, tak jak Iluminacje Rimbauda, halucynacyjna noc Rivasa składa się z różnych stron – elektroakustycznych, mieszanych, instrumentalnych, wokalnych… – zaaranżowanych, zmiksowanych, a następnie zunifikowanych w ciągłej ramie.
overexposure
overexposure
video projections, computers, dedicated softwares
generative installations – 2013
as part of the 2013 tln festival, tomek jarolim is invited to infiltrate the work of gabriele
basilico at the hôtel des arts. if the pixels can cling to his photographs through architecture or the use of black and white, it is above all through light that the encounter is made: sometimes revealing, sometimes obstacle, video projection dresses or strips the bewitching, dizzying and sometimes chaotic architectures that Gabriele Basilico has been able to capture from her darkroom. exquisite corpses carpeted on the floor, photographic patchworks or hypnotic projections, the work interferes between the walls of the Hôtel des Arts to reveal its architectural flesh.
dans le cadre du festival TLN 2013, Tomek Jarolim est invité à infiltrer l'œuvre de Gabriele Basilico à l'Hôtel des Arts. Si les pixels peuvent s'accrocher à ses photographies à travers l'architecture ou l'utilisation du noir et blanc, c'est avant tout par la lumière que la rencontre se fait : tantôt révélatrice, tantôt obstacle, la projection vidéo habille ou dénude les architectures envoûtantes, vertigineuses et parfois chaotiques que Gabriele Basilico a su capturer depuis sa chambre noire. Cadavres exquis tapissés au sol, patchworks photographiques ou projections hypnotiques, l'œuvre s'immisce entre les murs de l'Hôtel des Arts pour en révéler la chair architecturale.
w ramach festiwalu TLN 2013, Tomek Jarolim zostaje zaproszony/zaproszona do infiltracji dzieła Gabriele Basilico w Hôtel des Arts. Jeśli piksele mogą przylgnąć do jego/jej fotografii poprzez architekturę lub użycie czerni i bieli, to przede wszystkim poprzez światło dochodzi do spotkania: czasami ujawniające, czasami przeszkadzające, projekcja wideo ubiera lub obnaża urzekające, oszałamiające i czasem chaotyczne architektury, które Gabriele Basilico potrafił/potrafiła uchwycić ze swojej ciemni. Wykwintne trupy rozłożone na podłodze, fotograficzne patchworki lub hipnotyczne projekcje, dzieło wkracza między ściany Hôtel des Arts, aby odsłonić jego architektoniczną tkankę.
60 strobes
60 strobes
strobes, wires, power bricks
new media artist residency
in partnership with the hubei institute of fine arts, croisement 2013 festival
k11 art village, wuhan, china
light installation – 2013
after a residency at the hubei institute of fine arts and the k11 art village of wuhan, 60
strobes is the result of three weeks of immersion in wuhan. the mobile screens in every hand, the light boards and screens in the streets, and the many led lights on the buildings respond to the strange darkness of the “non-commercial” places. this installation is an attempt to shout out to the viewer, exposing him to the dazzling of 60 led strobes – 60 light sources that turn on and off but never let the eye really see something.
60 stroboscopes
stroboscopes, câbles, blocs d'alimentation
résidence d'artiste nouveaux médias
en partenariat avec l'institut des beaux-arts de Hubei, festival Croisements 2013
village d'art K11, Wuhan, Chine
installation lumineuse – 2013
après une résidence à l'institut des beaux-arts de Hubei et au village d'art K11 de Wuhan, 60 stroboscopes est le résultat de trois semaines d'immersion à Wuhan. Les écrans mobiles dans chaque main, les panneaux lumineux et les écrans dans les rues, et les nombreuses lumières LED sur les bâtiments répondent à l'étrange obscurité des lieux «non commerciaux». Cette installation est une tentative de crier au public, en l'exposant à l'éblouissement de 60 stroboscopes LED – 60 sources lumineuses qui s'allument et s'éteignent mais ne laissent jamais l'œil vraiment voir quelque chose.
60 stroboskopów
stroboskopy, kable, zasilacze
rezydencja artystyczna nowych mediów
we współpracy z Instytutem Sztuk Pięknych Hubei, festiwal Croisements 2013
wioska artystyczna K11, Wuhan, Chiny
instalacja świetlna – 2013
po rezydencji w Instytucie Sztuk Pięknych Hubei i wiosce artystycznej K11 w Wuhan, 60 stroboskopów jest wynikiem trzech tygodni zanurzenia w Wuhan. Mobilne ekrany w każdej dłoni, tablice świetlne i ekrany na ulicach oraz liczne światła LED na budynkach odpowiadają na dziwną ciemność miejsc „niekomercyjnych”. Ta instalacja jest próbą krzyku do publiczności, wystawiając ją na oślepienie 60 stroboskopów LED – 60 źródeł światła, które włączają się i wyłączają, ale nigdy nie pozwalają oku naprawdę coś zobaczyć.
as a response to 60 strobes, this installation allows to see the colors in the wuhanese sky, as
it would appear if there was not so much light to hide the shades od the stars. presented as a triptych of light boards, the installation reveals the list of the stars that appear in the sky of wuhan, their shifting hour by hour, and the spectral types of the stars involved. reactivated on three panels Wuhan – as a offset lithography – seize a more concentrated light that helps to distinguish a sky where they is nothing to see anymore, but just to imagine.
En réponse à 60 stroboscopes, cette installation permet de voir les couleurs du ciel de Wuhan, telles qu'elles apparaîtraient s'il n'y avait pas autant de lumière pour cacher les nuances des étoiles. Présentée sous forme de triptyque de panneaux lumineux, l'installation révèle la liste des étoiles qui apparaissent dans le ciel de Wuhan, leurs déplacements heure par heure, et les types spectraux des étoiles impliquées. Réactivée sur trois panneaux Wuhan forme de lithographie offset – saisit une lumière plus concentrée qui aide à distinguer un ciel où il n'y a plus rien à voir, mais seulement à imaginer.
w odpowiedzi na 60 stroboskopów, ta instalacja pozwala zobaczyć kolory wuhanskiego nieba, tak jakby wyglądały, gdyby nie było tak dużo światła, które ukrywa odcienie gwiazd. Prezentowana jako tryptyk paneli świetlnych, instalacja ujawnia listę gwiazd, które pojawiają się na niebie Wuhanu, ich przemieszczanie się z godziny na godzinę oraz typy spektralne zaangażowanych gwiazd. Reaktywowana na trzech panelach Wuhan – jako litografia offsetowa – chwyta bardziej skoncentrowane światło, które pomaga rozróżnić niebo, gdzie już nic nie widać, a jedynie można sobie wyobrazić.
colorbirds
colorbirds
video projection, computer, paper, dedicated software
realized within the framework of tigres de papier @ théâtre de l’agora – scène nationale
with fumika sato
digital, light and volatile installation – 2013
did the digital technology really chase the paper away from our culture ? are the impressive 3d
images and the plethora of special effects that accompany our screenfull everyday life so powerful that they replaced drawing or sculpture ? and if these images were only « tigers of paper » whose thunderous roar seek to erase their weakness : they need screens to exist ?
colorbirds
projection vidéo, ordinateur, papier, logiciel dédié
réalisé dans le cadre de tigres de papier @ Théâtre de l’Agora – Scène nationale
avec Fumika Sato
installation numérique, légère et volatile – 2013
La technologie numérique a-t-elle vraiment chassé le papier de notre culture ? Les images 3D impressionnantes et la pléthore d'effets spéciaux qui accompagnent notre quotidien saturé d'écrans sont-elles si puissantes qu'elles ont remplacé le dessin ou la sculpture ? Et si ces images n'étaient que des « tigres de papier » dont le rugissement tonitruant cherche à effacer leur faiblesse : elles ont besoin d'écrans pour exister ?
colorbirds
projekcja wideo, komputer, papier, dedykowane oprogramowanie
zrealizowane w ramach tigres de papier @ Teatr Agora – Scena Narodowa
z Fumiką Sato
cyfrowa, lekka i ulotna instalacja – 2013
Czy technologia cyfrowa naprawdę wyparła papier z naszej kultury? Czy imponujące obrazy 3D i mnóstwo efektów specjalnych, które towarzyszą naszej codzienności wypełnionej ekranami, są tak potężne, że zastąpiły rysunek lub rzeźbę? A co, jeśli te obrazy to tylko « tygrysy z papieru », których grzmiący ryk ma na celu zatuszowanie ich słabości: potrzebują ekranów, aby istnieć?
the color fallen from the sky
the color fallen from the sky
video projection, computer, kinect, dedicated software
with the programming help of guillaume stagnaro
residency of ums pythéas/observatoire de haute-provence/cnrs
in partnership with école supérieure d’art d’aix-en-provence.
interactive installation – 2012
light years away from our eyes, the stars are just untouchable, abstract and colorless points.
brought back on a screen, these stars become vibrating pixels with perceptible colors, which come to us as our curiosity lead us to them. like a spectral reflection, an astral mirror, the color fallen from the sky is a way to perceive the richness of stellar colors by projecting directly on them. literally considered as a manner to get closer to the stars, the installation invites to the contemplation of astronomical data in its purest state. urged to approach the screen, the viewer allows the system to switch between a realistic representation of the stars and his own reflection recomposed by the pixels of the starry sky. entirely created from the actual data of the visible stars from the earth, this project contains a large amount of data that is generally untouchable.
la couleur tombée du ciel
projection vidéo, ordinateur, Kinect, logiciel dédié
avec l'aide à la programmation de Guillaume Stagnaro
résidence de l'UMS Pythéas/Observatoire de Haute-Provence/CNRS
en partenariat avec l'École Supérieure d'Art d'Aix-en-Provence.
installation interactive – 2012
À des années-lumière de nos yeux, les étoiles ne sont que des points intouchables, abstraits et incolores. ramenées sur un écran, ces étoiles deviennent des pixels vibrants aux couleurs perceptibles, qui viennent à nous à mesure que notre curiosité nous y mène. Comme un reflet spectral, un miroir astral, la couleur tombée du ciel est une manière de percevoir la richesse des couleurs stellaires en se projetant directement sur elles. Littéralement considérée comme un moyen de se rapprocher des étoiles, l'installation invite à la contemplation des données astronomiques dans leur état le plus pur. Incité·e à s'approcher de l'écran, le public permet au système de basculer entre une représentation réaliste des étoiles et sa propre réflexion recomposée par les pixels du ciel étoilé. Entièrement créé à partir des données réelles des étoiles visibles depuis la Terre, ce projet contient une grande quantité de données généralement inaccessibles.
kolor spadły z nieba
projekcja wideo, komputer, Kinect, dedykowane oprogramowanie
z pomocą programistyczną Guillaume'a Stagnaro
rezydencja UMS Pythéas/Observatorium Haute-Provence/CNRS
we współpracy z École Supérieure d'Art d'Aix-en-Provence.
instalacja interaktywna – 2012
Lata świetlne od naszych oczu, gwiazdy są tylko niedotykalnymi, abstrakcyjnymi i bezbarwnymi punktami.
przeniesione na ekran, te gwiazdy stają się wibrującymi pikselami o dostrzegalnych kolorach, które zbliżają się do nas, gdy nasza ciekawość nas do nich prowadzi. Jak spektralne odbicie, astralne lustro, kolor spadły z nieba jest sposobem na postrzeganie bogactwa gwiezdnych kolorów poprzez bezpośrednie rzutowanie na nie. Dosłownie uważana za sposób na zbliżenie się do gwiazd, instalacja zaprasza do kontemplacji danych astronomicznych w ich najczystszej postaci. Zachęceni i zachęcone do zbliżenia się do ekranu, widzowie i widzki pozwalają systemowi przełączać się między realistycznym przedstawieniem gwiazd a ich własnym odbiciem, zrekonstruowanym przez piksele gwieździstego nieba. Całkowicie stworzony na podstawie rzeczywistych danych widocznych z Ziemi gwiazd, ten projekt zawiera ogromną ilość danych, które są zazwyczaj niedostępne.
spectra
spectra
video projection, computer, dedicated software
realized within the framework of residency of ums pythéas/observatoire de haute-provence/cnrs
in partnership with école supérieure d’art d’aix-en-provence
interactive installation – 2012
spectra is color strobe : at each new frame, the computer randomly sends spectral type. the result of this digital flicker-film is a strange jerky light, yet based on the actual color of stars : each visible image is a spectrograph, that is to say the spectrum of visible light for a given type of star . here, these spectrographs are distributed randomly to give the viewer the opportunity to experience the visible colors in the stars.
spectres
projection vidéo, ordinateur, logiciel dédié
réalisé dans le cadre de la résidence de l'UMS Pythéas/Observatoire de Haute-Provence/CNRS
en partenariat avec l'École supérieure d'art d'Aix-en-Provence
installation interactive – 2012
Spectres est un stroboscope de couleurs : à chaque nouvelle image, l'ordinateur envoie aléatoirement un type spectral. Le résultat de ce film de scintillement numérique est une lumière étrange et saccadée, basée pourtant sur la couleur réelle des étoiles : chaque image visible est un spectrographe, c'est-à-dire le spectre de la lumière visible pour un type d'étoile donné. Ici, ces spectrographes sont distribués aléatoirement pour donner au public la possibilité d'expérimenter les couleurs visibles dans les étoiles.
widma
projekcja wideo, komputer, dedykowane oprogramowanie
zrealizowano w ramach rezydencji UMS Pythéas/Observatorium Haute-Provence/CNRS
we współpracy z École supérieure d'art d'Aix-en-Provence
instalacja interaktywna – 2012
widma to stroboskop kolorów : przy każdej nowej klatce komputer losowo wysyła typ spektralny. Wynikiem tego cyfrowego filmu migoczącego jest dziwne, szarpane światło, oparte jednak na rzeczywistym kolorze gwiazd : każdy widoczny obraz to spektrograf, to znaczy spektrum światła widzialnego dla danego typu gwiazdy. Tutaj te spektrografy są rozdzielane losowo, aby dać odbiorcom i odbiorczyniom możliwość doświadczenia widzialnych kolorów w gwiazdach.
the eyes closed
the eyes closed
led light, infra red camera, dedicate softwares
light advisor : annie leuridan
technique and light programming : cyrille henry
within the framework of diip/ensadlab research programme.
interactive light installation – 2005
imagined as a factory of mental images, the eyes closed is a face to face with light, that explores our perceptual abilities and our imagination. the interactivity intends to exceed the simple interaction with a machine. when he closes his eyes, the viewer triggers a colorful light sequence that makes him feel rather than actually seeing a picture. his eyelids are the screen for a frameless and dimensionless image.
Fermer les yeux
lumière LED, caméra infrarouge, logiciels dédiés
conseil lumière : Annie Leuridan
technique et programmation lumière : Cyrille Henry
dans le cadre du programme de recherche diip/ensadlab.
installation lumineuse interactive – 2005
imaginée comme une fabrique d'images mentales, fermer les yeux est un face-à-face avec la lumière, qui explore nos capacités perceptuelles et notre imagination. L'interactivité vise à dépasser la simple interaction avec une machine. Lorsque la personne ferme les yeux, elle déclenche une séquence lumineuse colorée qui lui fait ressentir plutôt que de réellement voir une image. Ses paupières sont l'écran d'une image sans cadre et sans dimension.
Oczy zamknięte
światło LED, kamera na podczerwień, dedykowane oprogramowanie
doradczyni ds. oświetlenia : Annie Leuridan
technika i programowanie oświetlenia : Cyrille Henry
w ramach programu badawczego diip/ensadlab.
interaktywna instalacja świetlna – 2005
wyobrażona jako fabryka mentalnych obrazów, oczy zamknięte to spotkanie twarzą w twarz ze światłem, które bada nasze zdolności percepcyjne i wyobraźnię. Interaktywność ma na celu przekroczenie prostej interakcji z maszyną. Kiedy osoba zamyka oczy, uruchamia kolorową sekwencję świetlną, która sprawia, że odczuwa, a nie faktycznie widzi obraz. Jej powieki są ekranem dla bezramkowego i bezwymiarowego obrazu.
zenith
zenith
dedicated software
realized within the framework of a residency at ums pythéas/observatoire de haute-provence/cnrs
in partnership with école supérieure d’art d’aix-en-provence
ipad app – 2012
zenith is a soundwalk to be played at night. put your headphones and let the stars above your
head generate the sound while you walk. during the day, when the stars are invisible, just touch the screen to manually browse in the sky and listen to the sound they create. as the stars become harder and harder to see in a sky that is always more polluted with city light, zenith is a way to remember then, with the ears.
zénith
logiciel dédié
réalisé dans le cadre d'une résidence à l'UMS Pythéas/Observatoire de Haute-Provence/CNRS
en partenariat avec l'École Supérieure d'Art d'Aix-en-Provence
application iPad – 2012
zénith est une promenade sonore à écouter de nuit. Mettez vos écouteurs et laissez les étoiles au-dessus de votre tête générer le son pendant que vous marchez. Pendant la journée, lorsque les étoiles sont invisibles, touchez simplement l'écran pour parcourir manuellement le ciel et écouter le son qu'elles créent. Alors que les étoiles deviennent de plus en plus difficiles à voir dans un ciel toujours plus pollué par la lumière des villes, zénith est une façon de s'en souvenir, avec les oreilles.
zenit
dedykowane oprogramowanie
zrealizowane w ramach rezydencji w UMS Pythéas/Observatorium Haute-Provence/CNRS
we współpracy z École Supérieure d'Art d'Aix-en-Provence
aplikacja na iPada – 2012
zenit to dźwiękowy spacer, w który należy wyruszyć nocą. Załóż słuchawki i pozwól, aby gwiazdy nad twoją głową generowały dźwięk podczas spaceru. W ciągu dnia, gdy gwiazdy są niewidoczne, po prostu dotknij ekranu, aby ręcznie przeglądać niebo i słuchać dźwięku, który tworzą. Ponieważ gwiazdy stają się coraz trudniejsze do zobaczenia na niebie, które jest coraz bardziej zanieczyszczone światłem miejskim, zenit to sposób, aby je zapamiętać, za pomocą uszu.
3615 au revoir
3615 au revoir
screen, computer, webcam, dedicated software
realized within the framework of futur en seine 2012
interactive installation – 2012
3615 au revoir is an interactive installation using today’s tools of image processing and its display, reduced to the capacities of the minitel (speed, color, etc.). it simply allows the viewer to see his own reflection in the image, after processing by the computer. accustomed to interacting in the moment, the visitor is facing a device where the concept of real time is radically different, forcing him to interact differently, taking his time.
3615 au revoir
écran, ordinateur, webcam, logiciel dédié
réalisé dans le cadre de futur en seine 2012
installation interactive – 2012
3615 au revoir est une installation interactive utilisant les outils actuels de traitement d'image et leur affichage, réduits aux capacités du Minitel (vitesse, couleur, etc.). Elle permet simplement au public de voir son propre reflet dans l'image, après traitement par l'ordinateur. Habitué·e à interagir dans l'instant, le·la visiteur·euse se trouve face à un dispositif où le concept de temps réel est radicalement différent, le·la forçant à interagir autrement, en prenant son temps.
3615 au revoir
ekran, komputer, kamera internetowa, dedykowane oprogramowanie
zrealizowane w ramach futur en seine 2012
instalacja interaktywna – 2012
3615 au revoir to instalacja interaktywna wykorzystująca współczesne narzędzia przetwarzania obrazu i jego wyświetlania, ograniczone do możliwości Minitela (prędkość, kolor itp.). Umożliwia publiczności po prostu zobaczenie własnego odbicia w obrazie, po przetworzeniu przez komputer. Przyzwyczajeni do interakcji w danej chwili, odwiedzający i odwiedzające stają przed urządzeniem, w którym koncepcja czasu rzeczywistego jest radykalnie inna, zmuszając ich do interakcji w inny sposób, poświęcając swój czas.
diffraction
diffraction
video projection, lights, computer, screen
created on site with annie leuridan
light installation – 2012
Diffraction is a light installation especially created for FabFest. Diffraction set a dreamy and
organic atmosphere on the places occupied by the festival, overstepping the usual boundaries of the light scenography. this work express the omnipresence of the screens and light systems that are all around us. by turning the light into matter, the installation underline a reality that we don’t often perceive, but that surround and influence us.
diffraction
projection vidéo, lumières, ordinateur, écran
créé sur place avec Annie Leuridan
installation lumineuse – 2012
Diffraction est une installation lumineuse spécialement créée pour FabFest. Diffraction a établi une atmosphère onirique et organique dans les lieux occupés par le festival, dépassant les frontières habituelles de la scénographie lumineuse. Cette œuvre exprime l'omniprésence des écrans et des systèmes lumineux qui nous entourent. En transformant la lumière en matière, l'installation souligne une réalité que nous ne percevons pas souvent, mais qui nous entoure et nous influence.
dyfrackja
projekcja wideo, światła, komputer, ekran
stworzone na miejscu z Annie Leuridan
instalacja świetlna – 2012
Dyfrakcja to instalacja świetlna stworzona specjalnie dla FabFest. Dyfrakcja stworzyła oniryczną i organiczną atmosferę w miejscach zajmowanych przez festiwal, wykraczając poza zwykłe granice scenografii świetlnej. Ta praca wyraża wszechobecność ekranów i systemów oświetleniowych, które nas otaczają. Przekształcając światło w materię, instalacja podkreśla rzeczywistość, której często nie postrzegamy, ale która nas otacza i wpływa na nas.
random series 1
random series 1
video projections, computers, dedicated softwares
generative installation – 2011
random series is a reinstallation of main installations since 2005, in a random way :
initially for other types of surfaces (flat screens, mobile screens, computers), they are all parts united in the same way : a program that projects them with no predefined order, with no preference. every day, randomly, another part is installed. this new way of presenting old pieces (invisibles, the last screen, spaces of silence, etc.) allows to put the audience in a new configuration : the visitor becomes the mediator between the image source and the screen.
random series est une réinstallation aléatoire d'installations depuis 2005 :
initialement conçues pour d'autres types de surfaces (écrans plats, écrans mobiles, ordinateurs), elles sont toutes unies de la même manière : un programme qui les projette sans ordre prédéfini, sans préférence. Chaque jour, de manière aléatoire, une autre partie est installée. Cette nouvelle façon de présenter d'anciennes œuvres (invisibles, le dernier écran, espaces de silence, etc.) permet de placer le public dans une nouvelle configuration : le visiteur ou la visiteuse devient le médiateur ou la médiatrice entre la source d'image et l'écran.
random series to losowa reinstalacja głównych instalacji od 2005 roku:
początkowo stworzone dla innych rodzajów powierzchni (płaskie ekrany, ekrany mobilne, komputery), wszystkie są połączone w ten sam sposób: program, który je wyświetla bez z góry określonej kolejności, bez preferencji. Każdego dnia, losowo, instalowana jest inna część. Ten nowy sposób prezentacji starych prac (niewidzialni, ostatni ekran, przestrzenie ciszy, itp.) pozwala umieścić publiczność w nowej konfiguracji: odwiedzający i odwiedzające stają się mediatorami i mediatorkami między źródłem obrazu a ekranem.
ring saga
ring saga
richard wagner’s ring of the nibelung rheingold, the valkyrie, siegfried, twilight of the gods
version by jonathan dove and graham vick, 1990
music direction : peter rundel
stage direction : antoine gindt. opera – 2011
in 1990, playwright graham vick – founder of the city of birmingham touring opera – and composer
jonathan dove, perform an adaptation of the famous richard wagner’s ring of the nibelung. while maintaining the exceptional size of the structure, two key decisions direct their version: the reduction of the duration to ten hours (approximately one-third less than the original) and the orchestration for eighteen musicians (small orchestra that wagner employed for his siegfried idyll 1870).
ring saga
L'Anneau du Nibelung de Richard Wagner L'Or du Rhin, La Walkyrie, Siegfried, Le Crépuscule des dieux
Version de Jonathan Dove et Graham Vick, 1990
Direction musicale : Peter Rundel
Mise en scène : Antoine Gindt. Opéra – 2011
En 1990, le dramaturge Graham Vick – fondateur de la City of Birmingham Touring Opera – et le compositeur Jonathan Dove, réalisent une adaptation du célèbre Anneau du Nibelung de Richard Wagner. Tout en conservant la taille exceptionnelle de la structure, deux décisions clés orientent leur version : la réduction de la durée à dix heures (environ un tiers de moins que l'original) et l'orchestration pour dix-huit musicien·nes (petit orchestre que Wagner a employé pour son Idylle de Siegfried en 1870).
ring saga
Pierścień Nibelunga Richarda Wagnera Złoto Renu, Walkiria, Zygfryd, Zmierzch bogów
Wersja Jonathana Dove'a i Grahama Vicka, 1990
Dyrygent: Peter Rundel
Reżyseria: Antoine Gindt. Opera – 2011
W 1990 roku dramaturg Graham Vick – założyciel City of Birmingham Touring Opera – i kompozytor Jonathan Dove, dokonują adaptacji słynnego Pierścienia Nibelunga Richarda Wagnera. Zachowując wyjątkową wielkość struktury, dwie kluczowe decyzje kierują ich wersją: skrócenie czasu trwania do dziesięciu godzin (około jednej trzeciej mniej niż oryginał) oraz orkiestracja dla osiemnastu muzyków i muzyczek (mała orkiestra, którą Wagner zatrudnił do swojej Idylli Zygfryda w 1870 roku).
monochromes 1
monochromes 1
computer, screen, dedicated software realized within the framework of
fenêtre augmentée by thierry fournier
at centre pompidou, paris video series – 2011
Monochromes is a series of urban walks. Filmed using a smartphone, these walks are processed by dedicated software, which generates colorful compositions: each image of the video walk is reduced to its average color captured by the camera. The video is no longer a visual testimony of the journey, but becomes a sensitive experience of color in its own right. Having become an algorithmic abstraction by the light on the screen, this urban memory becomes sensitive and refers to the perception of color.
monochromes 1
ordinateur, écran, logiciel dédié
réalisé dans le cadre de fenêtre augmentée de Thierry Fournier au Centre Pompidou, Paris série vidéo – 2011
Monochromes est une série de promenades urbaines. Filmées à l'aide d'un smartphone, ces promenades sont traitées par un logiciel dédié, qui génère des compositions colorées : chaque image de la promenade vidéo est réduite à sa couleur moyenne capturée par la caméra. La vidéo n'est plus un témoignage visuel du parcours, mais devient une expérience sensible de la couleur en soi. Devenue une abstraction algorithmique par la lumière à l'écran, cette mémoire urbaine devient sensible et renvoie à la perception de la couleur.
monochromy 1
komputer, ekran, dedykowane oprogramowanie
zrealizowane w ramach fenêtre augmentée Thierry'ego Fournier w Centrum Pompidou, Paryż seria wideo – 2011
Monochromy to seria miejskich spacerów. Filmowane za pomocą smartfona, te spacery są przetwarzane przez dedykowane oprogramowanie, które generuje kolorowe kompozycje: każdy obraz wideo spaceru jest redukowany do średniego koloru uchwyconego przez kamerę. Wideo nie jest już wizualnym świadectwem podróży, ale staje się samodzielnym, wrażliwym doświadczeniem koloru. Stawszy się algorytmiczną abstrakcją przez światło na ekranie, ta miejska pamięć staje się wrażliwa i odnosi się do percepcji koloru.
discontrol party
discontrol party
video projection, computer, screen, microphone, dedicated software
project developed as part of the research project large group interaction at ensadlab/drii, école nationale supérieure des arts décoratifs
interactive party device, by samuel
bianchini – 2011
Discontrol Party is a dispositif which brings together two worlds: that of state-of-the-art
surveillance techniques and that of partying. the dancefloor/live music venue/performance space will appear in the dual spotlight of a partying event and a data-driven control and surveillance system (computer vision, rfid, recording by smartphones, etc.) the main space of the gaîté lyrique becomes for the space of one evening a night-club set up as a control room: far from light effects or other vjing, the participants, while partying, are confronted by multiple visualizations of the it system which observes them and seeks to analyze their behavior.
discontrol party
projection vidéo, ordinateur, écran, microphone, logiciel dédié
projet développé dans le cadre du projet de recherche interaction de grands groupes à ensadlab/drii, École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs
dispositif de fête interactif, par Samuel Bianchini – 2011
Discontrol Party est un dispositif qui rassemble deux mondes : celui des techniques de surveillance de pointe et celui de la fête. La piste de danse/lieu de musique live/espace de performance apparaîtra sous le double éclairage d'un événement festif et d'un système de contrôle et de surveillance axé sur les données (vision par ordinateur, RFID, enregistrement par smartphones, etc.). L'espace principal de la Gaîté Lyrique devient, le temps d'une soirée, une boîte de nuit aménagée comme une salle de contrôle : loin des effets de lumière ou d'autres VJing, les participant·e·s, tout en faisant la fête, sont confronté·e·s à de multiples visualisations du système informatique qui les observe et cherche à analyser leur comportement.
discontrol party
projekcja wideo, komputer, ekran, mikrofon, dedykowane oprogramowanie
projekt opracowany w ramach projektu badawczego interakcja dużych grup w ensadlab/drii, École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs
interaktywne urządzenie imprezowe, Samuel Bianchini – 2011
Discontrol Party to urządzenie, które łączy dwa światy: świat najnowocześniejszych technik nadzoru i świat imprezowania. Parkiet taneczny/miejsce muzyki na żywo/przestrzeń performatywna pojawi się w podwójnym świetle wydarzenia imprezowego i systemu kontroli i nadzoru opartego na danych (wizja komputerowa, RFID, nagrywanie przez smartfony itp.). Główna przestrzeń Gaîté Lyrique staje się na jeden wieczór klubem nocnym urządzonym jak sala kontrolna: z dala od efektów świetlnych lub innego VJingu, uczestnicy i uczestniczki, podczas imprezowania, są konfrontowani i konfrontowane z wieloma wizualizacjami systemu informatycznego, który ich obserwuje i stara się analizować ich zachowanie.
lux
lux
dedicated code
smartphone app – 2010
lux is a smartphone app with the only purpose of moving the usual use and perception of the
image on a smartphone. no screen to touch, image to enlarge, to map to turn, or content to read. as its name suggests it, lux is to consider the tool as a light source. as a digital pixelful torch, the phone becomes an uncertain prism : each move breaks the light in order to overflow the screen a little more.
lux
logiciel dédié
application pour smartphone – 2010
lux est une application pour smartphone dont le seul but est de modifier l'usage et la perception habituels de l'image sur un smartphone. Pas d'écran à toucher, d'image à agrandir, de carte à tourner ou de contenu à lire. Comme son nom l'indique, lux invite à considérer l'outil comme une source de lumière. Telle une torche numérique pixellisée, le téléphone devient un prisme incertain : chaque mouvement brise la lumière pour faire déborder l'écran un peu plus.
lux
dedykowany kod
aplikacja na smartfona – 2010
lux to aplikacja na smartfona, której jedynym celem jest zmiana dotychczasowego sposobu używania i postrzegania obrazu na smartfonie. Bez ekranu do dotykania, obrazu do powiększania, mapy do obracania czy treści do czytania. Jak sama nazwa wskazuje, lux ma na celu postrzeganie narzędzia jako źródła światła. Niczym cyfrowa, pikselowa latarka, telefon staje się niepewnym pryzmatem: każdy ruch łamie światło, aby jeszcze bardziej wypełnić ekran.
b-w
b/w
video projection, computer, dedicated software
generative installation – 2010
b/w is an installation created in the context of an exhibition on victor vasarely in hungary. it is a digital, random and ephemeral journey inside the combinatorial possibilities between black and white. videoprojected, it is a light surface to be felt, to be disturbed on order to explore the random sequences proposed by the machine. lines, planes and points follow each other to dive into the image and multiply even more the black and white combinations of the program.
n/b est une installation créée dans le cadre d'une exposition sur Victor Vasarely en Hongrie. C'est un voyage numérique, aléatoire et éphémère à l'intérieur des possibilités combinatoires entre le noir et le blanc. Vidéoprojetée, c'est une surface lumineuse à ressentir, à perturber pour explorer les séquences aléatoires proposées par la machine. Lignes, plans et points se succèdent pour plonger dans l'image et multiplier encore les combinaisons noir et blanc du programme.
c/b to instalacja stworzona w kontekście wystawy o Victorze Vasarelym na Węgrzech. To cyfrowa, losowa i efemeryczna podróż po kombinatorycznych możliwościach między czernią a bielą. Wideoprojekcja to świetlista powierzchnia do odczuwania, do zakłócania w celu eksploracji losowych sekwencji proponowanych przez maszynę. Linie, płaszczyzny i punkty następują po sobie, aby zanurzyć się w obrazie i jeszcze bardziej pomnożyć czarno-białe kombinacje programu.
ersatz
ersatz
color, 3 min, with charlotte and josé béreaud
within the framework of 1er concours du film hors norme de la géode
jury directed by jean-pierre jeunet imax® film (70mm) — 2010
in a world where the gloom becomes daily, ersatz is an experience offering a color cure in a
cabin where the body is the interface and the screen of a healing light. broadcast at la géode for t1er concours du film hors norme, the public is both spectator of the character experience and receptacle of the light of the film through the powerful xenon projector of the imax® device.
ersatz
couleur, 3 min, avec Charlotte et José Béreaud
dans le cadre du 1er concours du film hors norme de la Géode
jury présidé par Jean-Pierre Jeunet film IMAX® (70mm) — 2010
dans un monde où la morosité devient quotidienne, ersatz est une expérience offrant une cure de couleurs dans une cabine où le corps est l'interface et l'écran d'une lumière curative. Diffusé à la Géode pour le 1er concours du film hors norme, le public est à la fois spectateur·ice de l'expérience du personnage et réceptacle de la lumière du film à travers le puissant projecteur xénon du dispositif IMAX®.
ersatz
kolor, 3 min, z Charlotte i José Béreaud
w ramach 1. Konkursu Filmu Niestandardowego Géode
jury pod przewodnictwem Jean-Pierre'a Jeuneta film IMAX® (70mm) — 2010
w świecie, w którym ponurość staje się codziennością, ersatz to doświadczenie oferujące kurację kolorami w kabinie, gdzie ciało jest interfejsem i ekranem leczniczego światła. Emitowany w Géode na 1. Konkurs Filmu Niestandardowego, publiczność jest zarówno widzem/widzką doświadczenia postaci, jak i odbiorcą/odbiorczynią światła filmu poprzez potężny ksenonowy projektor urządzenia IMAX®.
white pages
white pages
dedicated code
internet browser plugin – 2008
this project is the completion of a very simple idea : whitening web pages to only remain the
unclearable. in this place where the information is mixed with a lot of advertisement, spams, pop-ups and other parasites, white pages is a plugin that bleaches the html tags to reveal the foundations of the page, a strange meaningless form, a transformed semi-code/semi-picture like a hybrid structure. white pages abstracts the web page composition. without reading and meaning, the user discards information, to enjoy a space to contemplate.
pages blanches
code dédié
plugin de navigateur internet – 2008
ce projet est la réalisation d'une idée très simple : blanchir les pages web pour ne laisser que l'in-effaçable. Dans cet espace où l'information se mêle à une multitude de publicités, spams, pop-ups et autres parasites, pages blanches est un plugin qui blanchit les balises HTML pour révéler les fondations de la page, une forme étrange et dénuée de sens, un semi-code/semi-image transformé, tel une structure hybride. pages blanches abstrait la composition de la page web. Sans lecture ni signification, l'utilisateur·ice se débarrasse de l'information, pour profiter d'un espace de contemplation.
białe strony
dedykowany kod
wtyczka do przeglądarki internetowej – 2008
ten projekt jest realizacją bardzo prostego pomysłu: wybielania stron internetowych, aby pozostało tylko to, co nieusuwalne. W tym miejscu, gdzie informacje mieszają się z mnóstwem reklam, spamów, wyskakujących okienek i innych pasożytów, białe strony to wtyczka, która wybiela tagi HTML, aby odsłonić fundamenty strony, dziwną, pozbawioną sensu formę, przekształcony pół-kod/pół-obraz, jak hybrydowa struktura. białe strony abstrahuje kompozycję strony internetowej. Bez czytania i znaczenia, użytkownik/użytkowniczka odrzuca informacje, aby cieszyć się przestrzenią do kontemplacji.
cmyk
cmyk
color laser prints, 280 pages
computer generated book – 2009
cmyk is a book created like an offset screen to challenge the viewer with an intangible
representation. in a flip-book of cyan, magenta and yellow pages – the theoretical components of black – are reconstituted as the viewer turns the pages. for once, no pixel to see, but the primary colors flattened on paper, just waiting to be mixed. this is a book no to be read but to be looped, as the program with which it was made.
cmyk is a sensory breath on sheets, to head out of the computer and of the screen, to say that the colors are felt
between two absolutes : the digital white and the offset black. through the theoretical limits of color, cmyk
intends to exceed the limits for a journey in virtual unquantifiable values and feelings of our limited eyes. published
on its very concrete 280 pages, cmyk ensures the existence of colors as the perpetual source of digital images when his
alter ego is standing by.
cmjn est un livre créé comme un écran offset pour défier le public avec une représentation immatérielle. Dans un flip-book de pages cyan, magenta et jaune – les composantes théoriques du noir – sont reconstituées à mesure que le public tourne les pages. Pour une fois, aucun pixel à voir, mais les couleurs primaires aplaties sur le papier, attendant juste d'être mélangées. C'est un livre non pas à lire mais à boucler, comme le programme avec lequel il a été fait.
cmjn est un souffle sensoriel sur des feuilles, pour sortir de l'ordinateur et de l'écran, pour dire que les couleurs sont ressenties entre deux absolus : le blanc numérique et le noir offset. À travers les limites théoriques de la couleur, cmjn entend dépasser les limites pour un voyage dans des valeurs virtuelles inquantifiables et des sensations de nos yeux limités. Publié sur ses 280 pages très concrètes, cmjn assure l'existence des couleurs comme source perpétuelle des images numériques lorsque son alter ego se tient à proximité.
cmyk
Kolorowe wydruki laserowe, 280 stron
Książka generowana komputerowo – 2009
cmyk to książka stworzona na wzór ekranu offsetowego, aby rzucić wyzwanie publiczności niematerialną reprezentacją. W flip-booku z cyjanowymi, magentowymi i żółtymi stronami – teoretycznymi składnikami czerni – są one rekonstruowane w miarę jak publiczność przewraca strony. Tym razem nie ma pikseli do zobaczenia, tylko podstawowe kolory spłaszczone na papierze, czekające na zmieszanie. To książka nie do czytania, ale do zapętlania, jak program, w którym została stworzona.
cmyk to zmysłowy oddech na arkuszach, aby wyjść z komputera i ekranu, aby powiedzieć, że kolory są odczuwalne między dwoma absolutami: cyfrową bielą a offsetową czernią. Poprzez teoretyczne granice koloru, cmyk zamierza przekroczyć granice, aby odbyć podróż w wirtualne, niekwantyfikowalne wartości i uczucia naszych ograniczonych oczu. Opublikowany na swoich bardzo konkretnych 280 stronach, cmyk zapewnia istnienie kolorów jako wiecznego źródła obrazów cyfrowych, gdy jego alter ego stoi w pobliżu.
the last screen is a series of generative installation in which google image defines the palette of colors : we search the name of a color to display the resulting images, reduced to a pixel. the image becomes a patchwork of pixels, a colorful mosaic in the making, as a long sequence of medium colors, with a keyword in common of a colorblind search engine. the pixels follow slowly, wrapping up again and again. the values are added until a final saturation of the mosaic : too much information, images, overlays.
Le dernier écran est une série d'installations génératives dans laquelle Google Images définit la palette de couleurs : nous recherchons le nom d'une couleur pour afficher les images résultantes, réduites à un pixel. L'image devient un patchwork de pixels, une mosaïque colorée en cours de création, comme une longue séquence de couleurs moyennes, avec un mot-clé commun d'un moteur de recherche daltonien. Les pixels suivent lentement, s'enroulant encore et encore. Les valeurs sont ajoutées jusqu'à une saturation finale de la mosaïque : trop d'informations, d'images, de superpositions.
Ostatni ekran to seria instalacji generatywnych, w których Google Images definiuje paletę kolorów: wyszukujemy nazwę koloru, aby wyświetlić wynikowe obrazy, zredukowane do piksela. Obraz staje się patchworkiem pikseli, kolorową mozaiką w trakcie tworzenia, jako długa sekwencja średnich kolorów, ze wspólnym słowem kluczowym ślepej na kolory wyszukiwarki. Piksele podążają powoli, owijając się raz za razem. Wartości są dodawane aż do ostatecznego nasycenia mozaiki: za dużo informacji, obrazów, nakładek.
black and white are two extreme light values. between the two every color is played. the
relationship to the viewer opens the way to the possible perceptions. the audience sees rhythms and pulsations between the broken pixels. by exploding the white saturation of pixels can be seen the richness of the sensation, through a trip in the primary components of the absolute. the illusions fuse. the colors blend. the eyes blur. the result of this vagueness is the challenge of the project itself : seeing, without any imposed image, what can happen between black and white, between the light and the retina, between the infinity of our eyes and the finiteness of the pixels. invisibles is a questioning of the image and its saturation : the color and the pixel, in their purest forms, let the eyes to an image without stories, in favor of something to be felt.
le noir et le blanc sont deux valeurs de lumière extrêmes. Entre les deux, toutes les couleurs se jouent. La relation au public ouvre la voie aux perceptions possibles. Le public voit des rythmes et des pulsations entre les pixels brisés. En explosant la saturation blanche des pixels, on peut voir la richesse de la sensation, à travers un voyage dans les composantes primaires de l'absolu. Les illusions fusionnent. Les couleurs se mélangent. Les yeux se brouillent. Le résultat de ce flou est le défi du projet lui-même : voir, sans aucune image imposée, ce qui peut se passer entre le noir et le blanc, entre la lumière et la rétine, entre l'infini de nos yeux et la finitude des pixels. « Invisibles » est un questionnement de l'image et de sa saturation : la couleur et le pixel, dans leurs formes les plus pures, laissent les yeux face à une image sans histoires, en faveur de quelque chose à ressentir.
czerń i biel to dwie skrajne wartości światła. Pomiędzy nimi rozgrywa się każda barwa. Relacja z publicznością otwiera drogę do możliwych percepcji. Publiczność widzi rytmy i pulsacje między rozbitymi pikselami. Poprzez eksplozję białego nasycenia pikseli można dostrzec bogactwo doznań, poprzez podróż w podstawowe składniki absolutu. Iluzje się zlewają. Barwy się mieszają. Oczy się rozmazują. Wynikiem tej niejasności jest wyzwanie samego projektu: zobaczyć, bez narzuconego obrazu, co może się wydarzyć między czernią a bielą, między światłem a siatkówką, między nieskończonością naszych oczu a skończonością pikseli. « Niewidzialne » to kwestionowanie obrazu i jego nasycenia: barwa i piksel, w ich najczystszych formach, pozwalają oczom na obraz bez historii, na rzecz czegoś, co można poczuć.
ut queant laxis
ut queant laxis
digital composition sound installation – 2008
Ut queant laxis is the first verse by john the baptist, a liturgical song written in the 10th
century by the monk gui arezzo. this hymn is passed on to posterity because each of his verse starts on one of the notes of the scale, the first syllable of each verse has given its name to the note.
in this project, a, b, c , d, e, f, and g are cleared to become simple radio curves : taking them from a strange
taxonomy Ut queant laxis is the ground zero of a trip in seven unnamed tracks. the stops are all spatialized
sound inviting to stories to be, heared, muted, like an invitation to the perception. each track changes as the
listener/player moves in the space of diffusion.
ut queant laxis
composition numérique installation sonore – 2008
Ut queant laxis est le premier vers de Jean-Baptiste, un chant liturgique écrit au Xe siècle par le moine Gui d'Arezzo. Cet hymne est transmis à la postérité car chacun de ses vers commence par une des notes de la gamme, la première syllabe de chaque vers ayant donné son nom à la note.
Dans ce projet, a, b, c, d, e, f et g sont épurés pour devenir de simples courbes radio : les sortant d'une étrange taxonomie, Ut queant laxis est le point zéro d'un voyage en sept pistes sans nom. Les arrêts sont tous des sons spatialisés invitant à des histoires à être entendues, atténuées, comme une invitation à la perception. Chaque piste change à mesure que l'auditeur·trice ou le joueur·euse se déplace dans l'espace de diffusion.
ut queant laxis
kompozycja cyfrowa instalacja dźwiękowa – 2008
Ut queant laxis to pierwsza zwrotka Jana Chrzciciela, pieśń liturgiczna napisana w X wieku przez mnicha Guido z Arezzo. Hymn ten przetrwał do potomności, ponieważ każda z jego zwrotek zaczyna się od jednej z nut gamy, a pierwsza sylaba każdej zwrotki dała nazwę nucie.
W tym projekcie a, b, c, d, e, f i g są oczyszczone, aby stać się prostymi krzywymi radiowymi: wyjęte z dziwnej taksonomii, Ut queant laxis jest punktem zerowym podróży w siedmiu nienazwanych ścieżkach. Przystanki to zlokalizowane przestrzennie dźwięki, zapraszające do historii do usłyszenia, wyciszenia, jako zaproszenie do percepcji. Każda ścieżka zmienia się w miarę, jak słuchacz/słuchaczka lub gracz/graczka porusza się w przestrzeni rozprzestrzeniania.
shades of white
shades of white
video projection, computer, dedicated software
realized within the framework of Les Affluents festival at pavillon noir — angelin preljocaj
with bruno péré contemporary dance – 2008
shades of white mixes dance, images and sound. it has been made for the festival Les Affluents
at le pavillon noir in aix-en-provence. the dancers were directed by bruno péré. the basic idea is an evolution of white light through its different color components : red, green and blue. the projections are the only lights for the dancers on the stage. they will be cast on the floor, the background wall, or both on the same time.
shades of white
projection vidéo, ordinateur, logiciel dédié
réalisé dans le cadre du festival Les Affluents au Pavillon Noir — Angelin Preljocaj
avec Bruno Péré danse contemporaine – 2008
shades of white mêle danse, images et son. Il a été créé pour le festival Les Affluents au Pavillon Noir à Aix-en-Provence. Les danseurs et danseuses ont été dirigé·es par Bruno Péré. L'idée de base est une évolution de la lumière blanche à travers ses différentes composantes de couleur : rouge, vert et bleu. Les projections sont les seules lumières pour les danseurs et danseuses sur scène. Elles sont projetées sur le sol, le mur de fond, ou les deux en même temps.
shades of white
projekcja wideo, komputer, dedykowane oprogramowanie
zrealizowane w ramach festiwalu Les Affluents w Pavillon Noir — Angelin Preljocaj
z Bruno Péré taniec współczesny – 2008
shades of white łączy taniec, obrazy i dźwięk. Został stworzony na festiwal Les Affluents w Pavillon Noir w Aix-en-Provence. Tancerze i tancerki byli prowadzeni przez Bruno Péré. Podstawową ideą jest ewolucja białego światła poprzez jego różne składowe koloru: czerwony, zielony i niebieski. Projekcje są jedynym oświetleniem dla tancerzy i tancerek na scenie. Są one rzucane na podłogę, tylną ścianę lub oba naraz.
spaces of silence
spaces of silence
video projection, computer, screen, microphone, dedicated software realized within the framework
of the atelier hypermedia interactive installation – 2007
Spaces of Silence is an installation designed for a single viewer. Facing a screen of white as intense as the surrounding noise, the viewer finds themselves face to face with a microphone, inviting them to manifest. Interaction is not mandatory, but it places the viewer before a choice: which silence predominates over the other? If the viewer chooses to interact by speaking into the microphone, they plunge into a black silence. If they remain passive, they remain permeated by this deafening white mass. To hear or to hear oneself, to be silent or to silence.
Spaces of Silence offers visitors an erasure where there is nothing left to see or hear. The installation presents itself as the possibility of a liberating act, allowing everything to be turned off and to face a void where each person can gradually recover their senses, to see again.
espaces de silence
Projection vidéo, ordinateur, écran, microphone, logiciel dédié réalisé dans le cadre de l'atelier hypermédia installation interactive – 2007
Espaces de silence est une installation conçue pour un·e unique spectateur·trice. Face à un écran d'un blanc aussi intense que le bruit environnant, il/elle se retrouve face à un micro, l'invitant à se manifester. L'interaction n'est pas obligatoire, mais place le/la spectateur·trice devant un choix : quel silence prédomine sur l'autre ? S'il/elle choisit d'interagir en parlant dans le micro, il/elle plonge dans un silence noir. S'il/elle reste passif·ve, il/elle demeure imprégné·e de cette masse blanche assourdissante. Entendre ou s'entendre, se taire ou faire taire.
Espaces de silence propose aux visiteur·euses un effacement où il n'y a plus rien à voir ni à entendre. L'installation se présente comme la possibilité d'un acte libérateur, permettant de tout éteindre et de faire face à un vide où chacun·e pourra progressivement recouvrer ses sens, pour y voir de nouveau.
przestrzenie ciszy
Projekcja wideo, komputer, ekran, mikrofon, dedykowane oprogramowanie zrealizowane w ramach warsztatu hipermedia Instalacja interaktywna – 2007
Przestrzenie ciszy to instalacja zaprojektowana dla jednego widza. Stojąc naprzeciw ekranu o bieli tak intensywnej, jak otaczający hałas, widz staje twarzą w twarz z mikrofonem, który zachęca do zamanifestowania się. Interakcja nie jest obowiązkowa, ale stawia widza przed wyborem: która cisza dominuje nad drugą? Jeśli widz zdecyduje się na interakcję, mówiąc do mikrofonu, pogrąża się w czarnej ciszy. Jeśli pozostaje pasywny, pozostaje przesiąknięty tym ogłuszającym białym masą. Słyszeć czy słyszeć siebie, milczeć czy uciszać.
Przestrzenie ciszyoferują odwiedzającym wymazanie, w którym nie ma już nic do zobaczenia ani usłyszenia. Instalacja przedstawia się jako możliwość aktu wyzwalającego, pozwalającego wszystko wyłączyć i stanąć twarzą w twarz z pustką, w której każdy będzie mógł stopniowo odzyskać zmysły, aby znów widzieć.
way out
way out
couleur · 4’30 · avec kana osawa et charlotte béreaud video – 2006
a video from way outby ellen allien and apparat, taken from the album orchestra of bubbles
way out
color · 4’30 · with kana osawa and charlotte béreaud video – 2006
une vidéo de way out par ellen allien et apparat, tirée de l'album orchestra of bubbles
way out
kolor · 4’30 · z kana osawa i charlotte béreaud wideo – 2006
wideo do utworu way out ellen allien i apparat, pochodzące z albumu orchestra of bubbles
shout
Shout!
Video projection, computer, screen, microphone, dedicated software realized within the framework
of the atelier hypermedia with fumika sato interactive installation – 2005
Shout! is a first step to coding with Processing and the atelier Hypermédia of the École supérieure d’art
d’Aix-en-Provence. The installation questions interactivity, relying on the relationship between the audience and the machine. The subject – reduced to a simple circle – sleeps until it awakes by the noise of the viewers. If no one interferes, the installation is nonexistent.
Shout !
Projection vidéo, ordinateur, écran, microphone, logiciel dédié réalisé dans le cadre de l'atelier hypermédia avec Fumika Sato Installation interactive – 2005
Shout ! est une première étape pour coder avec Processing et l'atelier Hypermédia de l'École supérieure d'art d'Aix-en-Provence. L'installation questionne l'interactivité, en s'appuyant sur la relation entre le public et la machine. Le sujet – réduit à un simple cercle – dort jusqu'à ce qu'il soit réveillé par le bruit des spectateurs. Si personne n'interfère, l'installation est inexistante.
Shout!
Projekcja wideo, komputer, ekran, mikrofon, dedykowane oprogramowanie zrealizowane w ramach warsztatu hipermedia z Fumiką Sato Instalacja interaktywna – 2005
Shout! to pierwszy krok do kodowania za pomocą Processing i pracowni Hypermédia w École supérieure d’art d’Aix-en-Provence. Instalacja kwestionuje interaktywność, opierając się na relacji między publicznością a maszyną. Temat – zredukowany do prostego okręgu – śpi, dopóki nie zostanie obudzony przez hałas widzów. Jeśli nikt nie ingeruje, instalacja nie istnieje.
